اختصاصی حکایت گیلان | احمد وحیدی وزیر کشور سفری به استان گیلان داشته است که پیگیری طرح آزادسازی سواحل مهم ترین هدف آن بوده است. طرحی که به عنوان اولویت دولت سیزدهم در استان گیلان تبدیل شده است. او در این سفر وعده ساماندهی سواحل  و اجرای برنامه های فرهنگی را نیز داشته است که پیش از این هم اجرا می شد  و چیز چندان عجیبی نیست. 

آن چه در صحبت های وزیر کشور مشخص بود این است که ظاهر کارها را طوری نشان داده اند که مورد پسند وی قرار بگیرد. از همین جهت شاهد هستیم او از مدیریت پسماند و یا همچنین مدیریت بهینه آب استان گیلان تقدیر کرده است. احتمالا مدیران گیلان صورت استان را با سیلی سرخ نگه داشتند که همه چیز آبرومند به نظر برسد و وزیر کشور همیشه از ظرفیت ها بگوید و افزایش رفاه و معیشت!

به واقع با خشک شدن بسیاری از زمین های کشاورزی و یا وضعیت نابسامان پسماند استان صحبت و تقدیر وزیر کشور جای تعجب دارد. این استان باید چند برابر این ظرفیت کار کند تا حداقل به نقطه استاندارد دست پیدا کند. کجای وضعیت پسماند ما مطلوب است؟ اگر مطلوب است اعتراض مردم سراوان به انباشت زباله ها نادیده گرفته شده است؟ خشک شدن زمین کشاورزی در روستاهای مختلف و درماندگی کشاورزان اهمیت ندارد؟ خب وزیر کشور این مسائل را می داند و بازهم باید از آن تقدیر کند؟

وقتی رئیسی به یکی از محلات حاشیه نشین رشت به محله سیاه اسطلخ رفته بود مسئولان محلی وضعیت را به صورت ظاهری درست کرده بودند که کمتر شاهد انتقادات رئیس دولت باشند. ولی وقتی رئیس جمهور رفت آن معضلات فاضلاب آن منطقه همچنان باقی مانده است. آیا این چیزی جزء ظاهرسازی مدیران استانی است؟

یکی مثل وزیر کشور با استاندار و شهردار و چند مسئول دیگر همیشه واقعیات را نخواهد فهمید. او را جایی می برند که نهایتش رسانه ها تیتر بزنند «تمجید وزیر کشور از مدیریت استان گیلان» اگر با این چیزها پست و مقام این افراد پابرجا می ماند حرفی نیست، ولی این استان محروم تر از این حرف هاست که با تقدیر وزیر کشور به پیش برود. همین ظاهرسازی ها را می کنند که دغدغه وزیر کشور در سفر به استان گیلان شده است «مقابله با هنجارشکنی در سواحل» و گویی فقط برای همین سفر می کند.