اختصاصی حکایت گیلان | هرچند این روزها با نارضایتی افکار عمومی از خودروهای تولید ایرانی زمینه ها برای مجوز واردات خودرو فراهم شده و مسئولان ارشد کشور نیز در این رابطه اقداماتی انجام داده اند، اما همچنان بخشی از سیاسیون مطرح نسبت به این امر انتقاد وارد می کنند.
مصطفی میرسلیم نماینده تهران به عنوان جدی ترین سیاستمداری است که این روزها از واردات خودرو انتقاد می کند. وی اخیرا با انتقاد از پلیس راهور و مردم گفته است « بازنشدن ایربگ ۱۰۰ خودرو بین ۹۰۰ هزار خودروی تولید شده، آماری ناچیز است.»
البته حضور میرسلیم در شرکت های زیرمجموعه ایران خودرو از جمله دلایل اصلی مخالفت او با واردات خودرو است. وی از جمله کسانی است که در طی این سالها تلاش کرده تولیدات خودرو در ایران را بیشتر از ظرفیت آن نشان دهد.
میرسلیم مؤسس مرکز تحقیقات موتور ایران است که در سال 1376 تاسیس شد. در سال 1378 طرح افشانه ای نمودن موتور پیکان را در دستور کار قرارداد و ایران خودرو در سال 1379 آنرا به بازار ارائه کرد. در سال 81 این مرکز به «شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران خودرو» تغییر نام داد. وی زمانی گفته بود « پس از توقف تولید پیکان میتوانیم از موتور آن در خودروهای دیگر استفاده کنیم.»
وی همچنین عضو هیئت مدیرهٔ شرکت دسا (دیزل سنگین ایران)، ناظر عالی طرح موتور ملی پایهٔ گازسوز و ناظر عالی طرح موتور ملی دیزل سواری است.
پیش از این برخی مدیران دولتی طی نامه هایی به میرسلیم مخالفت خود را با تولید خودروهای سواری دیزلی اعلام کرده بودند. عیسی کلانتری رئیس سابق سازمان حفاظت از محیط زیست در نامه ای به میرسلیم نوشته بود « بهتر بود هزینهای که جهت توسعه و طراحی موتور سواری دیزلی در آن مجموعه صورت گرفت، در راستای طراحی و پایهریزی تولید خودروهای برقی صرف میشد که هم به لحاظ صرفهجویی در مصرف سوخت و هم از سایر مناظر محیط زیستی و آیندهنگری برای کشور مفیدتر است. براساس ادعای مدیران پروژه، حدود ۵۰ میلیون یورو برای طراحی و تولید این موتور دیزلی هزینه شده است. با این مقدار هزینه می توان حدود ۸۰۰۰ خودرو برقی به ناوگان تاکسیرانی شهرهای بزرگ اضافه کرد که بهطور یقین تأثیر مثبتی در کاهش آلودگی هوای کلان شهرها و تضمین کننده محیط زیست نسل های آینده خواهد بود.»
حتی اصولگرایان نیز از سخنان تکراری میرسلیم درباره واردات خودرو انتقاد کرده اند. روزنامه جوان در مطلبی انتقادی نوشته است « جالب است این نماینده هنوز نمیداند گلایه از تولیدات ارابههای مرگ آن هم به قیمت نجومی، درد عمومی است که از هر طرف آن را بخوانند درد است و تاکنون به مدد دستهای پنهان برای آن درمانی پیدا نشده است. نماینده تهران بهتر است یک روز که تحت الحفظ به مجلس میرود یا از آن خارج میشود، سری هم به بیمارستان معیری که در چند قدمی مجلس قرار دارد، بزند و آمار مصدومان و کشتههای سوانح ناشی از تولیدات داخل را که در این مرکز تخصصی ثبت میشود بررسی کند، شاید با دیدن ملت رنج کشیدهای که در طول شبانهروز به این مرکز درمانی آمد و شد دارند درکی حقیقی از آن چه در میدان جریان دارد، پیدا کند.»