به گزارش حکایت گیلان |  روزنامه ایران ارگان مکتوب دولت با دلتنگی  برای دورانی که نه توییتر بود، نه اینستاگرام، نه تلگرام نوشته است « مبنای اطلاع‌رسانی به شهروندان، باید اخبار منتشره در رسانه‌های رسمی باشد.» این روزنامه نوشته است « تعداد بالای رسانه‌های جمعی غیررسمی و رسانه‌هایی که خبرپراکنی می‌کنند، باعث شده تا اولاً نظارت بر آنها چندان موضوعیتی نداشته باشد و ثانیاً شائبه‌هایی که در اذهان عمومی ایجاد می‌کنند، چندان در رصد رسانه‌های رسمی قرار نگیرد.»

در این که بسیاری از اخبار شبکه های اجتماعی معتبر نیستند، شکی نیست و این در همه جای دنیا پذیرفته شده است. ولی مقصود از رسانه های رسمی چیست و آیا آن ها در انتشار اخبار واقعی معتبر هستند؟ همین چند روز پیش بود که صدای مدیر رادیو فرهنگ منتشر شد که در همان شبکه های اجتماعی از همکارانش می خواست از انتقادات به خاطر گرانی صرف نظر کنند و حتی تیتر روزنامه ها را نخوانند. وقتی اصول یک عده این است که کلا هر اتفاقی را با ممیزی منتشر کنند اعتبار این رسانه از کجا نشات می گیرد؟

به همین طرح اخیر اقتصادی نگاه کنید. برخی خبرگزاری های رسمی حامی دولت پوسترهایی منتشر کرده اند که مردم با طرح یارانه سود هم کرده اند و قرار نیست هیچ کالای دیگری همراه با کالاهای اساسی گران شود. به طور مثال ارزش گذاری یک رسانه رسمی در مورد مبلغ یارانه ها نشان می دهد که همه دهک ها سود هم می کنند و ظاهرا هیچ کالای دیگری همراه با آن ها گران نمی شود. وقتی همین چند روز پیش قیمت ماکارونی و شکر چند برابر شده، پس چطور می توان از افزایش قدرت خرید مردم صحبت کرد.

نمونه یک اطلاع رسانی رسمی 

این تفکر منسوخ که اخبار تنها  از مبادی رسمی اطلاع رسانی شود، اصول شفافیت و مبارزه با فساد را تحت الشعاع قرار می دهد. شاید مثلا در مورد کرونا شاهد اغراق های فراوانی بودیم، ولی خود خبر کرونا اولین بار در  شبکه های اجتماعی منتشر شده بود و مبادی رسمی تکذیب می کردند. تلاش برای خرید واکسن هم ابتدا در همین شبکه های اجتماعی گسترش پیدا کرد. برخی رسانه های رسمی از یک سو این کمپین ها را زیر سوال می بردند و در نهایت به آن می رسیدند. خب وقتی حس بی اعتمادی به اطلاع رسانی دولتی باشد دیگر اخبار برای چه باید منتشر شود. 

این که روزنامه های حامی دولت  تیتر می زنند تورم کاهش یافته و مردم اظهار بی اعتمادی کنند ناشی از اتفاقات در تصمیم گیری های مدیریتی است و نه فقط القا و شانتاژ رسانه ای! شما نمی توانید به زور مردم را راضی نگه دارید و بگویید درست است که جنس کالاها افزایش پیدا کرده ولی ملت شما وضعتان بهبود یافته است. تازه بر فرض هم که شده باشد آیا دلیل می شود که همه رسانه های منتقد را زیر سوال ببرید. خب اگر دولت کارش درست باشد آیا شبکه های اجتماعی این قدر قدرت دارند که جلوی این خواست و علاقه مردم بایستند؟!