اختصاصی حکایت گیلان |در رسانه ها دیدیم پیرمرد دستمال فروش گلایه می کند که چرا سیزده روز است چراغ راهنمای ابتدای سه راه معلم به سعدی چشمک زن شده و او نمی تواند دستمالی بفروشد. فیلم وایرال می شود و رئیس پلیس گیلان دستورمی دهد که چراغ قرمز  دوباره کار کند که چیزی هم گیر خوشه چین ها برسد . مردم هم برای این درایت ها احسنت و آفرین می ‌فرستند. کمتر کسی می پرسد در این منطقه مسئول خیز! که محل تردد و کار استاندار است، رئیس جمهور و وزرا به آنجا می آیند و مدیران هر روز گذرشان به آن منطقه می خورد، چرا باید پیرمردی تقریبا هشتاد ساله سر خیابان دستمال فروشی کند. این دیگر چه نوعی از بذل و بخشش و مهربانی است که آن را هم به صورت گسترده تبلیغ می کنند. حتما فردا این را هم به وعده سی هزار شغل استاندار در سال اشتغالزایی اضافه می کنند! شاید هم شیوه جدید رفع معضل فقر مطلق در ایران است که رئیس جمهور از برنامه ها برای پایان آن صحبت می کند. 

البته آقایان می دانند که این نحوه حل معضلات نیست. شاید هم چراغ قرمز کردن اقدام درستی باشد، ولی در بوق و کرنا کردن و دوربین بردن و مصاحبه کردن دیگر چه صیغه ای است؟! اگر می توانید کاری کنید هیچ پیرمردی با این سن و سال دستفروشی نکند. خودتان هم می دانید که دستفروشی کنار خیابان چه خطراتی آن پیرمرد و رانندگان را تهدید می کند. ترافیک شهر معطل این کار دوربینی شده است، ولی این اسمش کار درست برای مقابله با فقر نیست، قهرمان سازی دوربینی شاید!