به گزارش حکایت گیلان |

حمید امیدی پژوهشگر و فعال سیاسی گیلانی درباره ماجرای حواشی اخیر صحبت های نوشین معراجی در جشنواره فیلم فجر و انتقادات حجت الاسلام عالی در اینستاگرام خود نوشت: 

برای"حجه الاسلام عالی" که نمی داند - یا نمی خواهد بداند- فقه -و احکام دینی- در گذر زمان اسیر عرف و در قبض و بسط دائم اند!
و برای"سرکار خانم معراجی" با سخنان بر خلاف نظام حقوقی مبتنی بر فقه اما نه لزوما در تعارض با حقیقت شرع!
جناب حجه الاسلام عالی :
درست است که عقود و ایقاعات-از جمله نکاح- برای ساختن نظم حقوقی متناسب با جامعه اسلامی نیازمند تشریفات قانونی اند و بسیاری عقد نکاح را به قبول و ایجاب به زبان عربی وبه قصد انشا لازم می دانند، امابسیارند فقیهانی که فتوی به درستی نکاح معاطاتی داده اند. مگر امام خمینی و سید ابوالقاسم خویی تحقق زوجیت را به صرف نزدیکی مرد و زن کافی نمی دانند؟ - اگر چه حرمت آن را هم یاد آوری کرده اند- مگر ملا فیض کاشانی و فضل الله کمپانی و ...فتوی به رابطه زوجیت زن و مرد به هر زبانی و بدون جاری شدن صیغه مخصوص آن نداده اند؟ اعتقاد دارم اتفاقا حرمت نکاح معاطاتی اجماع فقیهان شیعی نیست! اگر چنین بود چرا فقیهی چون آیت الله العظمی صادقی تهرانی بر آن است که ازدواج دو نفر حتی به اشاره به قصد ازدواج درست است؟ مگر علی ع در مراجعه زنی به خلیفه دوم که معتقد بود از فرط تشنگی و بدست اوردن اب مجبور به پذیرش رابطه جنسی با مرد عرب بادیه نشین شده بود حکم نداد همین که به رضایت و دربرابر بدست اوردن اب رابطه زوجیت را پذیرفته ایی بین شما ازدواج -هرچند موقت- شکل گرفته است؟‌فتوای فقیه نواندیشی چون محقق داماد را بنگرید که نکاح به هر زبانی را درست می داند...
باید بپذیریم که عرف در حال تغییر دادن فتوای فقیهان است و احکام دینی در معرض قبض و بسط اند. حلال زادگی نه به کلمات است و نه در انحصار دین چرا که اصولا نهاد ازدواج از بدو تاریخ همراه و همزاد بشر بوده ونهادی غیر دینی است ، پیش از ان که فقیهان شیعی راهبان مسیحی ، کاهنان و هر نهاد دینی برای آن شکلی تعیین کند.
اگر ایرادی برازدواج سفید باشد - که هست -از باب تعارض آن با نظم عمومی و نهاد های حقوقی هر جامعه از جمله جامعه اسلامی و نهاد حقوقی مبتنی بر فقه - مثلا رضایت پدر در ازدواج دختر- و مهم تر تعارض آن با ساخت اخلاقی ست.
هر با هم بودن زن و مرد چه با نام "ازدواج سفید" یا "هم باشی"- به تعبیر جوامع غیر اسلامی- از باب نظم حقوقی و عمومی ممنوع است اما این که تحقق "زوجیت"و "ازدواج" را منوط به الفاظی بدانیم که ساخته ایم نه سخن درستی ست و نه دینی...
تا الان قبض و بسط فراوان در احکام و مناسک دینی متاثر از عرف روی داده و از این به بعد هم با سرعت بیشتری روی خواهد داد...