اختصاصی حکایت گیلان | تعدادی از فرمانداران شهرستان های گیلان طی روزهای گذشته منصوب شده اند که احکام همه آن ها توسط استاندار گیلان به عنوان سرپرست امضاء شده  و وزارت کشور تنها تاییدیه غیررسمی درباره این انتصابات داشته است. هرچند به نظر می رسد به زودی شاهد حکم رسمی فرمانداری این افراد توسط وزیر کشور باشیم. 

قاطبه افرادی که منصوب شده اند از مدیران رده میانی استانداری گیلان در دولت احمدی نژاد بودند که در دولت روحانی جای چندانی نداشتند. به جزء فرماندار جدید رشت که سابقه فرمانداری دارد، بقیه مدیران در حد بخشداری و معاونت فرماندار فعالیت کردند و حال به فرمانداری رسیده اند که این ارتقا  بعد از هشت سال صورت گرفته است. البته یکی مثل موسی فکور بعد از معاونت فرمانداری رشت، در دولت های دوازدهم و سیزدهم به عنوان شهردار بندرانزلی و خمام منصوب شد  و سابقه مدیریت دارد. ولی بقیه بیشتر خانه نشین بوده اند. هرچند امثال فرهاد براتی فرماندار جدید لاهیجان مسئولیت های نسبتا کوچکی در دولت گذشته داشتند. 

دیگر وجه مشخصه انتصابات فرمانداران در گیلان این است که افراد بومی برای هر شهرستان منصوب نشده است. به طور مثال برای فومن از موسی فکور استفاده شده که لاهیجانی است و یا حمیدرضا امام پناهی فرماندار جدید رشت ، فومنی است. بقیه هم بومی آن شهرستان محسوب نمی شوند. رویکردی که در سال های اخیر نیز دیده شده است.

در حوزه اداری استانداری نیز عباسی بیشتر افرادی را منصوب کرده است که از حوزه انتخاباتی خود در زمان نمایندگی بوده اند. حسین مصطفی پور معاون سیاسی و حسین محمدیان مدیرکل دفتر از جمله این افراد هستند. گفته می شود محمد محمدی معاون سیاسی اسبق رودسر نیز به عنوان مدیرکل  سیاسی و  انتخابات استانداری منصوب می شود. از برخی دیگر نیز در این زمینه نام برده می شود که به زودی منصوب می شوند.

این رویکرد استاندار گیلان منتقدانی نیز داشته است. برخی از فعالان جوان ستاد رئیسی در استان معتقدند، عباسی تحول خاصی در استانداری ایجاد نکرده است و تنها همان مدیران قدیمی را بازگردانده است. آن ها انتظار داشتند تعدادی از جوانان به عنوان فرماندار توسط عباسی منصوب شوند و یا  استاندار رویکردی همچون مصطفی سالاری استاندار اسبق را در حمایت از انتصاب و جذب جوانان ادامه دهد و این بار جوانان اصولگرا را جذب کند.

رویکرد غیربومی گزینی استاندار نیز با مخالفت های غیررسمی در هر حوزه فرمانداری مواجه بوده است. هرچند مشخص است که رویکرد استاندار بر اساس ضوابط قانونی صورت گرفته و او دنبال ایجاد حساسیت نرفته است. با این حال به نظر می رسد این روند به زودی منتقدان بیشتری را ایجاد کند. زیرا حامیان ستاد رئیسی طیف های متنوعی بودند که هرکدام انتظار دارند جایی داشته باشند. اگر این امر شکل نگیرد مشخص است که نمی توانند نارضایتی خود را اعلام نکنند. کار سخت عباسی بعد از این انتصابات شکل می گیرد. جایی که باید در مقابل مخالفت های  احتمالی طرفداران دولت بایستد. تجربه نشان داده این مخالفت ها سختی بیشتری از اولویت های توسعه ای و پروژه های باقیمانده استان دارد که استانداران به خاطر آن منصوب می شوند.