اختصاصی حکایت گیلان | طاها عبدالهی_ طی روز چهارشنبه گذشته سازمان‌های دولتی هشدارهایی دریافت کردند که نشان می‌داد گیلان طی روزهای پنجشنبه، جمعه و شنبه در بحران بارش برف و باران فرو می‌رود.
پیش بینی برف 25 تا 100 میلی متری در غرب گیلان حدفاصل لیسار تالش تا آستارا و لشت نشا تا لنگرود در مرکز استان.
همچنین این پیش بینی از باران 30 تا 50 میلی متری در غرب گیلان حدفاصل لیسار تالش تا آستارا خبر می‌داد و برای حد فاصل لاهیجان انزلی نیز 60 تا 100 میلی متری در نظر گرفته بود. انتظار وقوع سیلاب و خروج آن از رودخانه و آبگرفتگی بخش دیگر این پیش بینی بود که دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقه ای گیلان در مورد آن هشدار داده بود. این گزارش هشدار و پیش بینی در جلسه ستاد بحران تعدادی از شهرستان ها از سوی مدیران آب منطقه ای به نقل از دفتر مطالعات پایه منابع آب مطرح شده بود. هشداری که می‌توان مدعی شد در حد رنگ نارنجی قرار می‌گیرد و شرایط بحرانی.
چنانچه چنین رویدادی طی روزهای پنجشنبه و جمعه روی می‌داد گیلان با فاصله دو روز از وزش تندباد وارد یک چالش تازه می‌شد. رویدادی که منطقه غربی زیر برف گرفتار می‌شد و مرکز و بخش‌هایی از شرق در سیل.
اما این پیش بینی ها با چیزی که اداره کل هواشناسی استان گیلان برای این محدوده زمانی ارایه کرده بود تفاوت‌های بسیاری داشت. این سازمان هشدار سطح زرد را ارایه کرده بود که در وب سایت آن نیز موجود است. این سازمان بارش برف در ارتفاعات را حتمی اعلام کرده بود و بارش جزیی برف همراه باران را نیز در جلگه غرب خبر داده بود. این برف به دلیل کمی رطوبت سطح زمین به سرعت آب شده و اثری از آن نمانده است. همچنین بارش باران متوسط در مرکز گیلان نیز بخش دیگر هواشناسی گیلان بود که همگی موارد اتفاق افتادند.
بحران مورد ادعای آب منطقه ای گیلان تنها روی نداده است بلکه تا اندازه زیادی درستی این کار را به پرسش می‌کشد. نقشه ها و تحلیل ارایه شده اگرچه به صورت اطلاعیه و اخطار رسمی منتشر نشده اما بخشی از بدنه مدیریتی گیلان را به یک چالش دوگانگی کشانده است. چالشی که در آن مشخص نیست که باید به اداره کل هواشناسی زیر نظر وزارت راه و شهرسازی متکی باشند یا اینکه به سازمان آب منطقه ای زیر نظر وزارت نیرو.
نگاهی به سرمایه گذاری آب منطقه ای برای پیش بینی نشان می‌دهد که در تمام رودخانه های کوچک و بزرگ گیلان ایستگاه های آب سنجی، بارش و سرعت باد دایر کرده ولی تغییرات آب را بیشتر به صورت دستی مخابره می‌کنند.
این سازمان دولتی حتی تجهیزات ایستگاه های خودکار مشابه هواشناسی ساخت کشور آلمان را نیز خریداری کرده و در حال استفاده حداقلی از آن است. تجهیزاتی که هر واحد آن بیش از یک میلیارد تومان هزینه روی دست دولت گذاشته و متصدیانی از مردم محلی نیز با حقوق ماهانه و حق بیمه برای آن معین شده اند.
البته گام دیگر آب منطقه ای دریافت نقشه های هواشناسی شبیه wrf ترکیه طی یک ماه گذشته است. این نقشه ها براساس رنگ بندی موجود بیشتر برای بارش‌های زیاد استفاده می‌شود. عدم تفسیر درست رنگ بندی نقشه سبب شده تا همواره آماری بالاتر به مدیران ارایه بدهند.
می‌توان مدعی شد که با این حساب پیش بینی وضع هوا به جز هواشناسی گیلان یک پدرخوانده به نام شرکت آب منطقه‌ای گیلان پیدا کرده است. همین یک دوگانگی بزرگ در ماموریت این سازمان‌ها ایجاد می‌کند.
البته بررسی کارشناسی واگذاری سازمان هواشناسی از وزارت راه و شهرسازی به وزارت نیرو و تشکیل سازمان آب و هواشناسی نیز ممکن است مزید بر علت شود.
طرحی که هنوز به صحن علنی مجلس شورای اسلامی نرفته در عمل به گونه نامحسوس در حال اجرا است.