اختصاصی حکایت گیلان |جبار کوچکی نژاد نماینده رشت برای این که اعتراضات مردمی در مورد بحران آب در استان های دیگر را حل نماید گفته است « می‌توان از ۸ میلیارد مترمکعب آب حاصل از بارندگی در گیلان برای استان‌های دیگر استفاده کرد که متأسفانه این کار انجام نمی‌شود» 

به نظر می رسد ایشان روغن ریخته را نذر امام زاده کرده است. شاید در نگاه اول همه فکر کنند خب بله گیلان که همیشه بارانی است و ما چرا نمی توانیم از آب باران آن ها استفاده کنیم. ولیسوال  این است که آب استان گیلان اصلا ذخیره استان ما را با این حجم از کشاورزی می دهد؟  دولت همیشه طرحهایی در  زمینه انتقال آب  ارائه می دهد و انتقال آب دریای کاسپین هم یکی دیگر از این موارد است که فکر می کنند با شیرین سازی آب دریا می توانند به استان های دیگر آب برسانند. سازمان محیط زیست هم تحت فشار قرار گرفته که برای این طرح های ضد محیط زیستی مجوز صادر کند و البته هزینه ها این قدر بالا است که فعلا دست نگه داشته اند. 

یک نکته جالب این است که هنوز این مسئولین نمی دانند در مورد بحران آب به چه نتیجه ای برسند. یکی مثل وزیر کار و وزیر جهاد کشاورزی سابق می گویند «ما بحران مدیریت آب داریم» نه «بحران آب» یکی هم مثل همین نماینده گیلانی می گویند «ایران همواره به عنوان یک کشور خشک در جهان شناخته شده و همیشه مشکل داشته‌ایم» راه حل جفتشان هم استفاده از آب استان هایی مثل گیلان است. اگر می خواهید کشاورزی گیلان نابود شود و تنها برنج هندی و پاکستانی بخورید بفرمایید این تنها ظرفیت طبیعی ما را نیز ببرید . همان طور که قبلا صنعت گیلان را به استان های دیگر بردید و کسی پاسخ نداد که چرا استان های کویری باید از صنایع آب بر استفاده کنند. زیرا نمایندگانی داشتند که پیگیر این ماجرا بودند. اگر نمایندگان ما کاربلد بودند از این بحران آب برای استان گیلان منفعتی حاصل می کردند. شاید که بتوانند شاهد توسعه صنعتی و کشاورزی استان شوند. ولی حیف که تنها برای عزل و نصب های استانی تاثیرگذار هستند و نتیجه عملکردشان در دوره های مختلف برای این استان «تقریبا هیچ» بوده است. گویی این ها هستند که یا در مورد طرح های جنجالی چون « محدودیت فضای مجازی» و «مقابله با سگ گردانی» رای دهند یا در مورد انتقال آب باران خودمان به استان های دیگر!