به گزارش حکایت گیلان | مهرداد پشنگ پور گفت: کشتی از حیث قواعد ثبت، شخصیت حقوقی دارد ولی از حیث توقیف مطالبات، مطالبات به کشتی مرتبط نیست. حقیقت این موضوع را در اخبار خیلی جستجو کردم ولی قدر متیقن از این اخبار نمی توان به دست آورد. آدم احساس غرور از این اتفاقات می کند ولی بعد می بیند روایت درست نیست. به نظر می رسد از اساس یک سناریو بوده و هر کدام برداشتی از این اتفاق دارند. هیچ خبرنگاری برداشت یکسان با دیگری ندارد. 

وی افزود: طبیعتا در اختیار گرفتن کشتی، بنابر ادعای این که نفت ایران در آن باشد، خیلی خوب است. ما دست بالا را داریم و صرف نظر از دعاوی حقوقی، کشتی در اختیار ماست. برای امکان دعوای حقوقی، ما می توانیم اقدام کنیم و مطالبه کنیم. ویتنام ظاهرا دارد موضوع را حل می کند. شائبه ای در این موضوع است ولی با این کیفیت، دست ایران چون ایران کشتی را در اختیار دارد، باز است. ظاهرا نفت متعلق به ایران و صاحب پرچم، ویتنامی است. در مکالمه ناو آمریکایی با ایران، ناو می گوید ما در آبهای بین المللی هستیم و اگر دولت ایران توقیف غیرقانونی کرده باشد، امکان دعوا علیه ایران وجود دارد. به صرف این که نفت ایران در کشتی خارجی است، نباید کشتی توقیف می شد. به صرف وجود کشتی در اختیار ایران، ایران دست بالا را در مذاکرات دارد ولی به صرف ادعای وجود نفت در کشتی، نمی توان کشتی را در اختیار بگیرد.
وی در پایان گفت: امکان طرح دعوا علیه ایران وجود دارد و بعدا ایران می تواند ایران دفاع کند ولی الان روایتها بسیار گنگ است. حداقل ۴-۵ ویدئو دیدم و با چیزی که در رسانه های خارجی می بینید تفاوت دارد. ایران طبیعتا می تواند ادعای دیگری از جمله مسایل زیست محیطی هم کند. این که ایران کشتی را در اختیار دارد، منطق واقعی می گوید دست بالا دارد و قدرت چانه زنی در اختیار ایران است.

منبع:خبرآنلاین