به گزارش حکایت گیلان | فرشته رضایی روزنامه نگار گیلانی با اشاره به آغاز کار فعالیت استاندار گیلان و شهردار رشت نوشت: 

بفرمایید بومی؛ تازه و نوبرانه. اصل و اصیل. حالا دیگر خیال‌مان جمعِ جمع است شهردار بومی، استاندار بومی، فرماندار بومی، زمین و هوا و آسمان همه چیز بومی. حتی می‌گردیم ببینیم طرف اهل کدام روستا و خانواده است. مدام از هم می‌پرسیم آیا واقعا بومی هستند؟ حالا دیگر خیالمان جمع است کسی بخواهد اول ریاست اُلدرم بُلدرم* بکند، بگوید گیلان سیاست زده، گیلان اصلاح‌طلب زده، شهر غیراسلامی،  مدیریت وارداتی، همه جور می‌شود برای همه گروهها و نحله‌ها و بخش‌ها دست تکان داد و حرف زد.

دیگر حالا خودمانیم و خودمان. حتی گند هم بزنیم، زیر پای هم را خالی کنیم، تکل از پشت بزنیم، برای هم نامه‌ی فدایت شوم یا نشوم بنویسیم. حتی پیشرفت نکنیم، توسعه پیدا نکنیم، پروژه افتتاح کنیم و نکنیم، هیچ چیز مهم نیست، فقط باید برای عروسِ گیلان داماد بومی استخدام کنیم. حالا فهمیدید چی شد؟ اما این کهنه عروس حالش خوب نیست. هر چی هم به زبان ایما و اشاره می‌گوید کسی گوشش بدهکار نیست. فقط می‌ماند یک سیاهه از لیست بدبختی‌هایش که بیست سال است همان را بالا و پایین می‌کنیم. زباله رها شده، رودخانه آلوده، دریای آلوده، کوه خواری، جنگل خواری، ساحل خواری، چشمه خواری و... در مجموع گیلان خواری. این حجم از #خواریده_شدن (به قول آن نماینده مجلس-آستارا) در توان ما نیست. به داد ما برسید. به طور ویژه و بومی به داد ما برسید.

*اُلدرم بُلدرم: تهدید سخت