اختصاصی حکایت گیلان | طی روزهای اخیر لیست‌های مختلفی حاوی افراد شناخته شده و ناشناس برای پست‌های سیاسی استان گیلان در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود.

البته زمان استقرار دولت ابراهیم رئیسی 12 مردادماه 1400است و رایزنی‌های رسمی برای انتخاب مدیران هم از آن زمان شکل رسمی به خود می‌گیرد.
طبق آنچه تاکنون در ایران معمول بوده بعضی از استانداران و فرمانداران و دیگر مدیران ارشد دولت قبلی گاه تا سه ماه بعد از آغاز به کار دولت جدید هم در سمت خود باقی ‌مانده‌اند‌.

بحث ما البته ادامه کار مدیران فعلی نیست.در واقع در حال طرح نوعی ابراز نگرانی نسبت به مطرح شدن بعضی از اسامی برای پست‌هایی مانند استانداری و فرمانداری شهرهای بزرگ و کوچک گیلان هستیم. اگر این اسامی را چکیده مدیران اصولگرا در گیلان بدانیم باید از همین حالا نگران بود که در وضعیت توسعه گیلان‌مان تغییرات قابل ملموسی رخ نمی‌دهد.چون شمار زیادی از افراد مورد اشاره نه تنها کارنامه‌ای قابل قبول در بخش دولتی و خصوصی ندارند که صاحب نظریه یا مدارک معتبر دانشگاهی پیرامون مدیریت کلان هم نیستند.بماند که عقاید رادیکالی برخی افراد در لیست هم باعث نگرانی‌هایی درباره بحث تعامل در مراودات سیاسی و اجتماعی استان و در واقع مردم هم می‌شود.
بیان این ابراز نگرانی تائید بی چون و چرای مدیران منتخب دولت روحانی طی 8 سال گذشته در گیلان نیست. چون تعدادی از آن‌ها ابدا کارنامه خوبی از خود برجای نگذاشتند.
نگرانی ما استمرار در انتخاب مدیران ناکارآمد برای گیلان که از دولت احمدی‌نژاد آغاز شد و در بخش‌های مختلف دولت روحانی هم ادامه پیدا کرد و حالا با اسامی مورد اشاره گویا قرار است در دولت ابراهیم رئیسی هم استمرار یابد.
به نظر اگر برای تصمیم‌گیران امر،وضعیت نامناسب گیلان در اولویت قرار نگیرد و بار دیگر افراد متوسط و ضعیف بر صندلی‌های مدیریتی استان تکیه بزنند گیلان عقب‌گردی شدید به سوی ناکجاآباد خواهد داشت.