به گزارش حکایت گیلان | هدی صابر، دانش‌آموخته اقتصاد دانشگاه علامه که از نخستین ورودی‌های این دانشگاه پس از انقلاب بود، در سال‌های نخست دهه ۶۰ وارد گروه اقتصاد صداوسیما شد و پس از چندین سال فعالیت پژوهشی در حوزه‌های تحولات صنعت نفت در ایران، توسعه اقتصادی درغرب، روندهای اقتصادی در کشورهای در حال توسعه، تحلیل برنامه‌های عمرانی، بودجه و مطالعات فرهنگی و اقتصادی، به دلیل گرایش فکری خود به نیروهای ملی – مذهبی مجبور به ترک این سازمان شد.

هدی در دهه هفتاد به جز برگزاری کلاس‌ها و مشاوره‌دادن به سازمان تامین اجتماعی، در حوزه کارآفرینی و توانمند‌سازی و مطالعات اقتصادی‌ـ‌اجتماعی نیز فعال شد. اما همه او را با مقالاتش در مجله ایران فردا و حلقه سه نفره‌ که با رضا علیجانی و تقی رحمانی داشت، می‌شناختند.
▫️در ادامه هم سلسله سخنرانی‌های «هشت فراز و هزار نیاز» و «باب بگشا»، محفل همیشگی او و شاگردان و همفکرانش در حسینیه ارشاد بود.

او که شیفته فوتبال و کشتی و از علاقه‌مندان تیم تاج سابق بود و بچه محله دروس تهران، برای شرح و تفسیر تاریخ ایران معاصر و دیالکتیک انسان و جهان و خدا، با لحنی که خاص خودش بود، گاه و بیگاه گریزی به تمثیل از کشتی‌گیران و فوتبالیست‌های مشهور می‌زد.

عنصر پهلوانی که در سخنانش ذیل مقوله «منش» تعریف می‌شد، از مهمترین دغدغه‌های هدی بود و تدوین مجموعه یادنامه تختی در مجله چشم انداز ایران نیز بی مناسبت با این خلق و خوی هدی نبود.
«سه هم پیمان عشق» نیز عنوان کتابی است که هدی صابر درباره حلقه اول جوانان جداشده از نهضت آزادی و تاسیس سازمان مجاهدین نوشته و علاوه بر منش، دو عنصر دیگر یعنی بینش و روش را نیز درباره حنیف نژاد و بدیع زادگان و محسن، با زبانی روایی، تشریح کرده است.

او که در بسیاری از بازداشت‌های نیروهای ملی – مذهبی در دهه های ۷۰ و ۸۰ جزو اولین نفرات زندانی بود، سرانجام در تابستان ۸۹ و در فرجه تعطیلات جلساتش در حسینیه ارشاد، به دلیل نامعلومی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
 ۹ ماه بعد و درحالی‌که در زندان سوگوار درگذشت چهره محبوب خود یعنی مرحوم عزت‌الله سحابی بود، با شنیدن خبر کشته‌شدن هاله سحابی در مراسم تشییع پدر، اعلام اعتصاب غذای اعتراضی کرد و کمتر از ده روز بعد، پیکر بی‌جان او از بیمارستان، به خانواده‌اش تحویل شد.

منبع: روزاروز