اختصاصی حکایت گیلان | نحوه انتصابات در شهرداری رشت به یک روند تکراری و بی ثباتی رسیده است که معمولا نتیجه ای نیز ندارد. اگر میانگین عمر شهرداران رشت را یک سال در نظر بگیریم ، عمر مدیران ارشد و میانی این شهرداری در یک پست به چند ماه نیز نمی رسد. چند مدیر در شهرداری هستند که هر چند مدت یک ّبار جای آن ها عوض می شود. نتیجه آن چیزی جزء تشتت و عدم ثبات در شهرداری رشت به عنوان یک نیروی خدمت رسان نیست که مدیرانشان تا در جایی آشنا به امور می شوند باید پست خود را تغییر دهند.

دور اول انتصابات سید محمد احمدی شهردار جدید رشت نیز از این قاعده پیروی کرده است. علی رضا حسنی، علی رضا قانع و مرتضی عاطفی از دهه نود تاکنون هر پستی را تجربه کرده اند و به تازگی شغل جدیدی به آن ها سپرده شده است. به طور مثال علی رضا حسنی تا قبل از دوره ثابت قدم سالها در روابط عمومی شهرداری حضور داشت، حالا چند سال است پست های جدیدی به او محول می شود که انتقادات فراوانی را نیز در پی دارد. اخیرا هم که به سرپرست سازمان میادین و فرآورده های کشاورزی منصوب شده است که مشخص نیست انگیزه شهردار از انتصاب وی در این سمت به چه بر می گردد و وی چه تخحصصی در زمینه مشاغل کشاورزی و میوه و تره بار دارد. همان طور که قبلا در مورد فرد فرهنگی چون مرتضی عاطفی هم چنین چیزی دیده می شد. 

علی رضا قانع نیز به سمت سرپرست سازمان سیما، منظر و فضای سبز منصوب شده است تا خیال اصولگرایان راحت شود. جالب است کمیسیون فرهنگی شورا در اختیار اصلاح طلبان است، اما بخش فرهنگی شهرداری را مدیران اصولگرا اداره می کنند. این نشان می دهد که احمدی با وجود نزدیکی به خط دولت بیشتر در نظر دارد رضایت اصولگرایان را در این بخش به دست آورد. آن هم در سازمانی که بیشتر از همه نیازمند خلاقیت و افراد با نوگرایی های جدید برای بهبود فضای سطح شهری است.

دیالوگی در فیلم «یک بوس کوچولو» بهمن فرمان آرا است که رضا کیانیان به یک افسر پلیس در منطقه دورافتاده می گوید این درجه شما ترفیع است یا تنزل درجه! امری که در مورد مدیران شهرداری رشت با تغییرات پیاپی مدیریتی نیز صدق  می کند. کاش آقای شهردار در مدت باقیمانده کاری کند که ما متوجه شویم این سیکل معیوب شهرداری در حال تغییر و تحول جدی است. بارندگی شب گذشته رشت و آب گرفتگی شدید معابر نشان داد این شهر خیلی بیشتر از جابجایی مدیران نیازمند تغییر است.