حکایت گیلان | ناصرناصر وحدتی خواننده موسیقی گیلان و پژوهشگر موسیقی:
ازتوقف ونیمه تعطیل بودن برنامههای فرهنگی وهنری ماههای بسیاری میگذرد و در این مدتزمان کرونا صدمات بسیار و حتی جبرانناپذیری بر مشاغل مختلف، بخصوص حوزه فرهنگ و هنر وارد کرد و این مسأله موجب شد کنسرتهای موسیقی و برنامههای آموزشی مسیر دیگری را در پیش بگیرند و هنرمندان بهصورت آنلاین میزبان مخاطبان خود در فضای مجازی باشند
اجراهایی که درتهران به همت ارگانهایی چون شهرداری تهران و همچنین بنیاد رودکی برگزار شد و مورد استقبال مردم هم قرار گرفت.اجرای این برنامه هم فرصت خوبی برای تماشاگران است و هم برای هنرمندان؛ به عنوان مثال جشنواره نوای نواحی که نوروز1400 برگزار شد.
در این رویداد هنری نزدیک به 40 گروه موسیقی از شمالیترین تا جنوبیترین خطه ایران شرکت داشتند که بسیار مورد توجه و استقبال مردم قرار گرفت. بهطور مثال گروه موسیقی از جزیره لاوان استان هرمزگان آمده بودند به نام خماس (فرید جزایری) که از دورافتادهترین مناطق ایران است و در دیداری که با این گروه داشتم اظهار کردند برای اولینبار است به تهران میآیند و این برنامه فرصت بسیار خوبی برای شرکت چنین گروههای موسیقی است که امکان حضور و اجرا در پایتخت را ندارند.
جالب است بدانید با وجود کرونا و نگرانی مردم از تجمع بسیار، انتظار به گونهای دیگر شد طبیعتاً ما فکر میکردیم استقبال چندانی صورت نگیرد اما توانستیم با حمایت شهرداری تهران و تلاش هنرمندان انرژی مثبتی در روحیه مردم ایجاد کنیم و با برگزاری کنسرتهایی بهصورت آنلاین در همان ماههای ابتدایی ورود این بیماری کمی حال مردم کشورمان را خوب کنیم و محیطی شاد برای آنها ایجاد گردد.
اما جای تأسف است که باید بگویم در این سالها و حتی پیش ازکرونا هیچ جشنوارهای در بخش تئاتر و موسیقی در استانی چون گیلان برگزار نشده است. درواقع ارگانهایی چون شهرداری یا اداره کل فرهنگ و ارشاد این استانها هیچگونه حمایت و همکاری نداشتهاند تا هنرمندان موسیقی نواحی را به دور هم جمع کنند و برای مردم اجرای برنامه داشته باشند و گروههای موسیقی فعال در این استانها در این سالها تنها به دعوت از شهرهای دیگری، جز خاستگاه و زادگاه خود موسیقی فولک گیلان و مازندران را اجرا کردهاند.
منبع:امتداد