اختصاصی حکایت گیلان |طی روزهای شایعات تغییر و تحولات مدیریتی سازمان منطقه ازاد انزلی بحث های مختلفی را باز کرده است و دو طرف اصلی ماجرا در این جنگ قدرت خودشان را نشان داده اند. در این زمینه چند نکته حائز اهمیت است. 

مدیریت منطقه آزاد انزلی در دولت یازدهم رشد و توسعه خوبی را نشان داد که در جای خود مورد تقدیر است.رضا مسرور که شش سال مدیریت این سازمان را برعهده داشت، هرچند دارای نسبت خانوادگی با استاندار وقت گیلان بود، اما سابقه مدیریتی در مناطق آزاد را در کارنامه داشت و حتی بعد از نجفی نیز در حوزه های مدیریتی باقی ماند. در دولت دوازدهم و با اعلام محدودیت های وارداتی برای مناطق آزاد میزان درآمدزایی منطقه آزاد انزلی دچار کاهش شد، اما با این حال توسعه اقتصادی و عمرانی منطقه همچنان ادامه داشت.

بعد از مسرور یکی از افراد نزدیک به معاون گیلانی رئیس جمهور بر مسند کار نشست که چندان با مدیریت این مناطق این آشنایی نداشت. ولی روابط نسبتا خوبی با مدیران بالادستی داشت که در این میان چالش های او برخی از مدیران سازمان و تلاش برای انتصاب نزدیکان خود ، اوضاع نامساعدی را به وجود آورد که با حضور نماینده جدید انزلی در مجلس به اوج خود نیز رسید. انتقادات علنی احمد دنیامالی از عملکرد مدیریت ارشد مناطق آزاد موجبات عزل ناگهانی روزبهان را فراهم کرد که در نهایت یکی از مدیران سازمان بر مسند کار نشسته است.

در ماه های کوتاه باقیمانده دولت دوازدهم، از افراد مختلفی به عنوان مدیرعامل آتی منطقه آزاد انزلی نام برده می شود که نشان می دهد جنگ قدرت تا روزهای آخر این دولت همچنان ادامه دارد تا شاید منافع عده ای در این روزهای باقیمانده حفظ شود. در این میان نام برخی از مدیران استانداری بیشتر به گوش می رسد که نشان می دهد بدنه دولت قصد دارد مدیریت ارشد سازمان را این بار نیز از میان مدیران خارج سازمان برگزیند. این در حالی است که طبق قانون اشتغال مدیران مامور به خدمت جزء در موارد استثنائی ممنوع شده است و بسیاری از مدیران منطقه ازاد انزلی نیز به همین دلیل از منطقه جدا شده اند.

هرچند این تفکر به نسبت دولت احمدی نژاد که مناطق آزاد را حیاط خلوت خود می دانست و افرادی را برای مدیرعاملی سازمان منصوب می کرد که کوچکترین سابقه مدیریتی نداشتند تا حدودی موجه تر است، ولی باید توجه داشت که نمی توان آن را بهترین تصمیم دانست. 

از همین جا مشخص است که مدیران و کارکنان سازمان منطقه آزاد انزلی مایل هستند مدیریت آینده سازمان را از درون خود انتخاب کنند و در این میان تلاش عده ای برای بحران آفرینی در این زمینه جای شگفتی دارد. البته مایه تاسف است که کارهای سازمان با پروژه های با اهمیتی چون بندر و راه آهن در این منطقه مسکوت  باقی مانده است یا کند پیش می رود تا مدیرعامل جدید تعیین شود و به نظر می رسد که اگر دولت در این زمینه اقدام عاجلی نکند و تصمیم درستی نگیرد، تمام توسعه هایی که در چند سال گذشته اتفاق افتاده نابود خواهد شد و منطقه ازاد انزلی به جای گسترش محدوده خود مجبور است دوران رکودی دیگری را تجربه کند.