اختصاصی حکایت گیلان | رشت، شهری با پیشینه‌ای غنی در فرهنگ، هنر و معماری، به طوری‌که امروز زیر فشار بی‌برنامگی و سوءمدیریت شهری در حال از دست دادن هویت خود شده است.

آنچه روزگاری به عنوان یک مرکز فرهنگی اجتماعی شناخته می‌شد، حالا زیر سایه ضعف مدیریتی و نبود نظارت بر نظم شهری، به‌تدریج به فضایی آشفته و بی‌قانون بدل شده است.

یکی از مهم‌ترین جلوه‌های این فروپاشی، تغییر کاربری فضاهای شهری است؛ فضاهایی که با هدف تعامل اجتماعی، گردش خانوادگی و حضور پیاده مردم طراحی شده‌اند، امروز با رشد بی‌رویه دستفروشی و شکل‌گیری بازارچه‌های غیررسمی، به حاشیه رفته‌اند. پیاده‌راه‌ شهرداری رشت که باید نماد زندگی شهری سالم باشد ، به صحنه‌ی شلوغی از هرج‌ومرج و ناهنجاری‌ اجتماعی تبدیل شده‌است.

نبود مدیریت شهری کارآمد و بی‌توجهی به اجرای قوانین نظم‌شهری، نه‌تنها سیمای رشت را خدشه‌دار کرده، بلکه اعتماد شهروندان را به مدیریت شهری به‌شدت کاهش داده است . رشت برای حفظ هویت فرهنگی‌اش، نیازمند بازگشت به اصول اولیه برنامه‌ریزی شهری و احیای فضاهای عمومی بر اساس کاربری‌های تعریف‌شده است. در غیر این صورت، فروپاشی فرهنگی، تنها یک هشدار نخواهد بود، بلکه واقعیتی تلخ خواهد شد که همه‌ی ما با چشم خود می‌بینیم.