به گزارش حکایت گیلان | احمد زیدآبادی: همشهری سالخوردۀ ما شیخ محمدعلی موحدی کرمانی که ریاست مجلس خبرگان را به عهده دارد، در نشست بهارۀ این مجلس گفته است:

"در خصوص مسئله حجاب قوانینی تصویب کنیم که برای افراد محجبه امتیار قائل شود، از جمله تخفیف مالیاتی و بخشودگی جرایمی مانند جرایم رانندگی تعلق بگیرد، این امتیاز باعث می‌شود افراد به سمت حجاب تشویق شوند."
به نظرم آقای موحدی با این توصیه خواسته راهی برای عبور از منازعات خیابانی بر سر حجاب بگشاید، اما این راه نیست، چاه است.

اولاً اگر حجاب "حکم شرعی" است قاعدتاً قائلان به آن، باید به قصد قربت عامل به آن باشند. حجابی که انگیزه‌اش تخفیف مالیاتی و بخشودگی جرائم رانندگی باشد، چه اهمیت و ارزشی دارد؟

این درست مثل این است که گفته شود برای نمازگزاران و روزه‌داران هم این امتیازات در نظر گرفته شود، تا دیگران هم برای انجام آن تشویق شوند!
ثانیاً، اگر در نظام فقهی"حجاب شرعی"، "معروف" به حساب می‌آید، تخلف رانندگی در هر نظام فکری ،به طور قطع، "منکر" تلقی می‌شود چون پای جان و مال مردم در میان است. حال چطور برای تشویق آنچه عده‌ای "معروف" تلقی می‌کنند، می‌توان یک "منکر" مورد اجماع بشریت را از جریمه معاف کرد؟
با چنین معافیتی آیا افراد محجبه به تخلف از مقررات راهنمایی و رانندگی، مثل عبور از خطوط ویژه و چراغ قرمز و سبقت غیرمجاز و... تشویق و ترغیب نمی‌شوند و جان و مال مردم  و کل امنیت جامعه را به خطر نمی‌اندازند؟
مسالۀ حجاب فقط یک راه دارد و آن گردن نهادن به عرف جامعه است.