اختصاصی حکایت گیلان | امیرحسین قائمی چماچائی: شاید بتوان گفت مهمترین حلقه گمشده کشور در گِرو مدیریت است.

نهادهای اجرایی به‌عنوان بازوی عملیاتی دولت و نظام اداری، نقشی بنیادین در پیشبرد اهداف توسعه‌ای، اجتماعی و اقتصادی کشور ایفا می‌کنند. در این میان، مدیریت اثربخش یکی از ارکان اصلی موفقیت و کارآمدی این نهادها محسوب می‌شود. مدیران شایسته نه تنها مسئول سازماندهی امور جاری هستند، بلکه با تعیین راهبردهای کلان، ارتقاء بهره‌وری، و ایجاد محیطی انگیزشی، زمینه‌ساز تحول و پیشرفت می‌شوند.

مدیریت هوشمند در نهادهای اجرایی مستلزم برخورداری از ویژگی‌هایی چون توان تصمیم‌گیری دقیق، آینده‌نگری، مهارت در برقراری ارتباطات مؤثر، و تعهد به اصول شفافیت و پاسخ‌گویی است. چنین مدیری قادر است با بهره‌گیری بهینه از منابع، موانع اجرایی را از میان برداشته و به ارتقاء سطح رضایت عمومی بینجامد.

مولفه مهم دیگر یک مسئول ریسک پذیری آن است؛ خب اگر قرار باشد همه چیز مثل گذشته پیش برود و فقط نام اشخاص عوض شود در دیدگاه کلی مفروض به نتیجه نخواهد بود.

پس در شرایطی که آینده مشخص نیست باید با دید باز قدرت انجام تصمیم متفاوت را داشت و آن ایده را به منصه ظهور رساند.

افزون بر این، در دنیای پیچیده و پویای امروز، نقش مدیر دیگر به اداره صرف امور محدود نمی‌شود؛ بلکه به‌عنوان یک رهبر تحول‌گرا، باید قادر باشد فرهنگ سازمانی را به‌سوی نوآوری، یادگیری مستمر و مسئولیت‌پذیری سوق دهد.

بی‌تردید، سرمایه‌گذاری بر توسعه مهارت‌های مدیریتی و ارتقاء جایگاه مدیران در نهادهای اجرایی، گامی اساسی در راستای بهبود کارآمدی نظام اداری و تحقق عدالت سازمانی به‌شمار می‌رود.