به گزارش حکایت گیلان | مدارس، جایی که روزگاری برای هر دانشآموزی یک دروازه به دنیای تازه بود، حالا تبدیل به جایی شدهاند که در آن، فرصتهای یادگیری به کندی میگذرند. تعطیلیها یکی پس از دیگری میآیند و بهانههایی مثل آلودگی هوا، سرمای شدید و مشکلات زیرساختی باعث میشود که دانشآموزان در چهار ماه اخیر بیش از ۳۰ روز تعطیلی را تجربه کنند
به نقل از تبیان، این تعطیلیها به معضلی اساسی برای سیستم آموزشی تبدیل شده. پیشتر، تعطیلیها به قدری کمیاب بود که دانشآموزان آن را به چشم یک غنیمت میدیدند اما امروزه مدرسه رفتن به چیزی غیرعادی تبدیل شده و در دنیای اخبار باید به دنبال این باشیم که چه موقع مدارس تعطیل نیست!
آموزش مجازی که پنج سال از عمر آن میگذرد، هنوز با مشکلات اساسی روبهرو است. با وجود سالها تلاش، زیرساختها هنوز ناکافیاند و سیستمها از مشکلات فنی رنج میبرند. در میان این همه بیثباتی، دانشآموزان بهویژه در مقاطع ابتدایی که نیاز به نگاه و آموزش حضوری دارند، از این وضعیت آسیب میبینند و در دروس پایه عقب میافتند.
اما در این میان، آن شکاف عمیقی است که بین مدارس دولتی و خصوصی شکل میگیرد. دانشآموزانی که در مناطق محروم زندگی میکنند، بیشتر از هر کسی قربانی این تعطیلیها هستند. آنها نه تنها از شانس برابر برای دسترسی به منابع آموزشی محروماند، بلکه این بحران باعث میشود که شانس آیندهشان به خطر بیفتد.
مگر نباید آموزش ابزاری برای ساختن آینده باشد؟ چه اتفاقی برای نسل آینده در حال رخ دادن است؟ در این مدت، هیچ برنامه جدی برای رفع این مشکلات و بحرانها انجام نشده و دانشآموزان همچنان در دوراهی بین سیستمهای ناکارآمد آموزشی و تعطیلیهای بیپایان گیر کردهاند. اگر امروز از این بحرانها عبور نکنیم فردا شاهد نسلی بیسواد خواهیم بود.