به گزارش حکایت گیلان | گزارشی که هفته گذشته به فاصله چند روز پس‌از انتشار در سایت وزارت رفاه، حذف شد، «علت واقعی جهش جمعیتی مستاجرهای دچار به فقر مطلق را معرفی کرد».

به نقل از دنیای اقتصاد، طی 6 سال گذشته مستاجرهای فقیر در کشور 1.5 برابر شدند و تعداد کل آنها شامل «فقر درآمدی برابر اجاره‌بها» و «محرومیت از مسکن مناسب»، نزدیک به 6 میلیون خانوار است؛ 1.5 میلیون خانوار در گروه اول و مابقی در گروه دوم.

مستاجرهای دچار به فقر در ایران تاوان «تصمیمات غلط دولت‌ها» طی حدود 20 سال گذشته را می‌دهند.

 الگوی حمایت از مستاجرهای کم‌درآمد در 28 کشور جهان از جمله انگلیس نشان می‌دهد، «پرداخت منظم یارانه اجاره‌بها» با بودجه‌ای معادل یک درصد تولید ناخالص داخلی در کنار «عرضه مسکن اجاره‌ای با اجاره‌بهای 20 درصد پایین‌تر از نرخ‌های بازار به کم‌درآمدها»، فصل مشترک سیاست‌های این بخش در جهان است.

در ایران اما نه خبری از «یارانه اجاره‌بها» است و نه «حتی یک واحد مسکن استیجار». در این سال‌ها سهم «مسکن اجاره‌ای» از طرح‌های دولتی بخش مسکن، «صفر» بوده است.

در انگلیس اما این سهم 70 درصد کل واحدهای مسکونی حمایتی است که با منابع دولتی و تسهیلات حمایتی عرضه می‌شود.