به گزارش حکایت گیلان | عطاالله مهاجرانی در روزنامه اعتماد نوشت:اگر پزشکیان یک ساعت هم درباره اهمیت خانواده و قوام و دوام آن سخن میگفت، اثرش مثل اثر اشکهای روانش نبود. بدیهی است این حس و حال و هوا برای طایفهای که نام زنشان را هم اجازه نمیدهند بر مزارش نقش شود، واکنش طبیعی، انسانی و تحسینبرانگیز او را نه تنها نمیفهمند، بلکه دستاویز طعنه قرار میدهند.
به نقل از اعتماد، آیا این رفتار و این اشکها جامعه را تلطیف نمیکند!؟ جوانان را در خلوتشان به هوش نمیآورد؟ جانهای آنها را تکان نمیدهد!؟ به دختران ما و زنان جامعه ما امید و اعتماد نمیبخشد؟ به جامعه این پیام را نمیرساند که رییسجمهور ایران با داشتن عالیترین مدارج دانشگاهی و علمی و تخصصی و در موقعیت ریاستجمهوری یک انسان به تمام معناست؟ فهمش برای شما دشوار است!؟