اختصاصی_حکایت گیلان | اسحاق راستی، ۱۶ آذر سالهاست که در کشور ما به نام روز دانشجو  نامگذاری شده است.

این روز یادآور یک رویداد تاریخی در سال ۱۳۳۲ است که در آن سه دانشجوی دانشگاه تهران به نام های مصطفی بزرگ نیا؛ احمد قندچی و آذر شریعت رضوی در جریان اعتراض به دخالت های خارجی به شهادت رسیدند.

در روز ۱۶آذر زمانی که نیکسون معاون رئیس جمهور وقت آمریکا به ایران آمد؛دانشجویان در اعتراض به سیاست های دولت ودخالت های خارجی، تجمع اعتراضی برگزار کردند که این اعتراضات با ورود نیروهای امنیتی به دانشگاه سرکوب شد ومنجر به شهادت سه دانشجو گردید. از آن تاریخ ۱۶ آذر نمادی از مقاومت و اعتراض  دانشجویان در برابر استبداد و استعمار تبدیل شده و به عنوان روز دانشجو گرامی داشته می شود.
اما از بعد از انقلاب این روز در کنار گرامیداشت دانشجویان زمینه ای شد که دانشجویان در مناسبت های مختلف مطالبات خود را از حاکمیت به نوعی طلب کنند. اما شیوه برخورد دولت‌ها در اکثر موارد برخوردی همراه با مدارا نبود. برای نمونه در سال ۱۳۷۸ بعد از بستن روزنامه سلام جمعی از دانشجویان به این عمل اعتراض نمودند که متاسفانه به برخورد خشونت آمیز مواجه شد و متعاقب آن حوادث تلخی در کوی دانشگاه تهران و خوابگاه آنان صورت گرفت. همچنین در حوادث دیگری که در کشور رخ داد نظیر سال ۸۸ و یا حادثه درگذشت مهسا امینی؛ دانشجویان نیز به طرح مطالبات مردم پرداختند که این بار نیز در مجموع برخوردهای مناسبی از سوی دولت با آنان صورت نگرفت و برخی از دولت ها هم سعی نمودند این روز را به جلسات دولتی بی خاصیت تبدیل کنند.
به هرحال ۱۶ آذر همان طور که اشاره شد نماد برای دانشجویان جهت مطالبات خود و مبارزه با استعمار خارجی و استبداد داخلی گردید.
به امید روزی که در کشورمان نیز دانشجو یان و دانشگاه بتواند به کارکرد اصلی شان  آزادانه نقش ایفا کنند.