به گزارش حکایت گیلان | در نشست خبری هشتمین کنفرانس ملی و جایزه مدیریت منابع انسانی، ضمن توضیح چرایی برگزاری این کنفرانس، به نحوه مدلسازی سازمانها و جایگاه مدیریت منابع انسانی در شرکتها و بنگاههای مختلف دولتی، خصوصی و خصولتی پرداخته شد.
به نقل از تجارت نیوز، تکیه اظهارات سخنرانان این نشست بر فرار مغزها به دلیل بدسالاری اداری و انتصاب مدیران ناشایست متمرکز بود.
فرار مغزها ناشی از نبود سرمایهگذاری کافی بر مدیریت منابع انسانی است
طاهر روشندل، رئیس دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران، در ابتدای نشست گفت: کنفرانس منابع انسانی به دلیل اهمیت بحث سرمایه انسانی بسیار ضروری است. سازمانها، بنگاهها و کشورها در این زمینه سرمایهگذاری فراوانی میکنند. اما فرار مغزها و استعدادها از کشور، به دلیل نبود تلاش کافی برای نگهداشت و جذب سرمایه انسانی صورت میگیرد.
به گفته او، در حوزه منابع انسانی، ارتباط ارگانیک بین دانشگاه و صنعت برقرار شده است. بسیاری از سازمانهای دولتی و خصوصی کشور ارزیابی میشوند و نحوه مدیریت منابع انسانی آنها با نرمافزارهای موجود بررسی میشود.
او افزود: قانون کار و سایر قوانین کشور در موضوع منابع انسانی بسیار اثرگذار هستند. در کنفرانس ملی، تلاش بر این است که مشکلات اساسی این حوزه بررسی و از بحران منابع انسانی سازمانها کاسته شود. چراکه بسیاری از مشکلات بینالمللی و سیاسی، منجر به جذب سرمایههای انسانی کشور میشوند و این موضوعی بحرانی است.
روشندل در مورد مدیران ناشایست خاطرنشان کرد: جانشینپروری، جایگزینی نادرست و بسیاری از مواردی که در سطح مدیران انجام میشود، در حوزه منابع انسانی بحران به وجود میآورد. در حال حاضر ارتباط بین دانشگاه و صنعت هم قطع شده است و تلاش دپارتمان مدیریت منابع انسانی، برقراری این پیوند است تا امید دوباره به کشور بازگردد.
رئیس دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران در نهایت یادآور شد: برقراری پیوند دانشگاه با صنعت، منجر به فعال شدن دانشگاه و احیای پروژههای استادان میشود. احیای پروژههای استادها درگیر شدن دانشجویان در پروژههای صنعتی را در پی دارد و بار دیگر پیوند دانشگاه و صنعت تقویت میشود. تقویت این پیوند امید را در دل سرمایههای انسانی حفظ میکند.
تناسب شغل و شاغل در بنگاهها عامل مهم کیفیت منابع انسانی است
آرین قلیپور، استاد دانشگاه مدیریت تهران و دبیر کنفرانس، در نشست خبری توضیح داد: بسیاری از جوایزی که در کشور داده میشود، تنها به منظور پر کردن رزومه کاری شرکتها ثبت میشود و جایزه بر اساس لیاقت و کارآمدی داده نمیشود. اما درباره جایزه مدل ۳۴ هزار که مربوط کنفرانس ملی منابع انسانی است، هیچ از یک شرکتها قادر نبودند بیش از ۲۴ هزار امتیاز کسب کنند و تمام تلاش بر این است که در این کنفرانس، برخلاف جوایز دیگر، جوایز نمایشی داده نشود و استادان دانشگاه بر عملکرد شرکتها و بنگاهها رسیدگی کنند.
او در مورد وجود افراد دارای سهمیه و تاثیر آنها در بررسی نحوه مدیریت منابع انسانی شرکتها افزود: هر فردی که استخدام میشود، باید با الزامات قانونی شرکتها همراه شود. بنگاههایی که در این کنفرانس و برای گرفتن جوایز شرکت میکنند، عمدتاً افراد دارای سهمیه را استخدام نکردهاند. اما شاخصی که در این کنفرانس بررسی میشود، درصد تطبیق شغل و شاغل است. این موضوع سهمیه را بررسی نمیکند، اما شایستگی و درصد تطبیق کارکنان را بررسی میکند.
قلیپور در مورد تعدیل نیروهای صورتگرفته در سازمانها تشریح کرد: مشکل از نوع فکر کسبوکارها بوده و باید مدل ذهنی آنها تغییر کند. البته عمدتاً تعدیل نیرو به دلیل مشکلات کلان اقتصادی و اوضاع اقتصادی صورت میگیرد.
وجود مدیران ناشایست باعث خروج سرمایههای انسانی شده است
استاد دانشگاه مدیریت تهران درباره وجود سرمایههای انسانی در کشور گفت: متاسفانه فکر مهاجرت در مردم بسیار است و این نشان میدهد سرمایههای انسانی کشور از دست میروند. دلیل این موضوع آن است که مدیران، کارنامه خوب مدیریتی در کشور نداشتند و ناترازی مدیریتی در کشور وجود دارد. این نارساییها، باعث ناامیدی افراد شده و امید است که با گشایش روابط بینالملل، آینده کشور با وجود مدیران شایسته رقم بخورد و امید در دل دانشجویان بار دیگر زنده شود.
او خاطرنشان کرد: در کنفرانس مدیریت منابع انسانی تلاش میشود بنگاهها بهدرستی بررسی شوند. برخی از بنگاهها بین نیروهای رسمی و قراردادی تفاوت قائل میشوند، در صورتی که در سمتهای مختلف کار مشابه انجام میشود. این موضوع در شرکت نفت بسیار دیده میشود و کارکنان قراردادی این شرکت عمدتاً به نبود نگاه درست نسبن به آنها و تبعیض صورتگرفته در حوزه حقوق و دستمزد معترض هستند. در این کنفرانس به تمامی این جنبهها پرداخته خواهد شد و بنگاهها از همه جهات بررسی میشوند.
قلیپور در نهایت متذکر شد: پنج تا شش درصد از بنگاههای بررسیشده بر مبنای مدل ۳۴ هزار امتیاز، دولتی هستند و اغلب بنگاههایی که امتیاز بالاتری کسب میکنند، بنگاههای خصوصی هستند. در کل میتوان گفت این مدل به بررسی نحوه مدیریت منابع انسانی، ماندگاری کارکنان، درصد تعلق سازمانی، تعادل در سازمان، شایستهپروری و... میپردازد تا بنگاهها به طور دقیق بررسی شوند.