به گزارش حکایت گیلان | اقتصاد و دارایی در نشست پیرامون تبیین شعار سال «جهش تولید با مشارکت مردم» گفت: با توجه به قرار دادن محور اقتصاد از ناحیه مشارکت مردم، در این بخش یک غفلت یا شاید یک انتخاب راهبردی پنهان در دهه‌های گذشته صورت گرفته است که انتخاب راهبردی اساسا منحصر کردن حوزه اداره امور به طبقه خاصی از دیوان سالاران کشور است. 

به نقل از ایسنا، نشست مشترک وزرای فرهنگ و ارشاد اسلامی و اقتصاد پیرامون تبیین شعار سال «جهش تولید و مشارکت مردم» با حضور محمد مهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و احسان خاندوزی وزیر امور اقتصادی و دارایی شامگاه سه‌شنبه (۷فروردین‌ماه) در نمایشگاه قرآن کریم برگزار شد.

احسان خاندوزی در این نشست با قدردانی از برگزاری نمایشگاه قرآن کریم در ماه مبارک رمضان اظهار کرد: به جهات متعددی نمایشگاه قرآن با دیگر نمایشگاه‌ها تفاوت دارد. نمایشگاه قرآن یک پاتوق فرهنگی و معنوی ویژه است که به جهت کارویژه‌هایی که نمایشگاه قرآن ایفا می‌کند امروز به نقطه خوبی رسیده است.

وی با اشاره به شعار سال «جهش تولید و مشارکت مردم» که از سوی رهبر معظم انقلاب برای سال ۱۴۰۳ نامگذاری شده اظهار کرد: در شرایط امروز اقتصاد ایران و جامعه ایرانی باید به این شعار توجه کنیم تا گام‌های بیشتری به هدف‌گذاری اهداف شعار سال نزدیک شود.

خاندوزی تاکید کرد: با توجه به قرار دادن محور اقتصاد از ناحیه مشارکت مردم، در این بخش یک غفلت یا شاید یک انتخاب راهبردی پنهان در دهه‌های گذشته صورت گرفته است که انتخاب راهبردی اساسا منحصر کردن حوزه اداره امور به طبقه خاصی از دیوان سالاران کشور است. این نگاه به شکل کاملا روشن و آشکاری مغایر ایده‌های بنیانگذاران جمهوری اسلامی است.

وزیر اقتصاد با تاکید بر اینکه اداره امور به نحوی باید صورت بگیرد که آحاد مردم مشارکت در رهبری کشور داشته باشند، ادامه داد: ما میراث‌دار یک انحراف در دهه‌های قبل هستیم که اعتقادی به فراهم کردن مشارکت عامه در رهبری کشور نداشت، بلکه مشارکت مردم را مخل پیشبرد اهداف و منافع خود تلقی می‌کرد.

وزیر اقتصادی یادآور شد: ساختارها و نهادسازی‌هایی که در دهه‌های اخیر شکل گرفته باعث شده که عامه مردم کم توجه و بلکه بی تفاوت در موضع دفع قرار بگیرند و در مقابل برای کسانی که بخواهند در عرصه اداره کشور نیز نقش ایفا کنند، دست انداز ایجاد کرده است. امروز ثمره‌اش این شده که با نسل نسبتا وسیعی در جامعه مواجه‌ هستیم که اساسا انگیزه و تمایلی در امر اداره کشور ندارند.