به گزارش حکایت گیلان | زمستان آمد، دی‌ماه رسید و روز رشت هم نزدیک.

از زمانی که روز رشت به تقویم ما اضافه شد و پیاده راه فرهنگی همراه با نمای مدرنی در مرکز شهر ساخته شد، بارقه امیدی در دل شهروندان و رشتوندان زنده شده که احتمالا از این به بعد رشت هم حداقل به مانند برخی کلانشهرهای کشور شاهد پیشرفت در زمینه‌های عمرانی، زیباسازی، گردشگری و.. خواهد بود.

اما به راستی در طی این سال‌ها، این شهر چه اقدامات یا تغییرات خاص و اساسی‌ای به خود دیده است؟

اگر گفته شود هیچ کاری نشده شاید جانب انصاف رعایت نشود، چون طبیعتا مواردی بوده و حتما تلاش‌هایی شده است.

اما به واقع اگر بخواهیم اساسی‌ و عمیق‌تر به مشکلات رشت بنگریم عملا چه تغییراتی صورت گرفته یا قرار است صورت بگیرد؟

این که هر سال به نام روز رشت شاهد برگزاری مراسم‌ها و تشریفاتی باشیم و مسئولان شهری با اعلام برپایی جشن‌ و همایشی (که در برگزاری همان هم نقد بسیار است و چه هزینه‌هایی که نمی‌شود) با رونمایی از پوستر‌ و موضوع برند شهر خلاق به نمایش بپردازند کفایت می‌کند؟

به طور حتم هیچ شهروندی با این قبیل اقدامات مخالف نیست، اما پرسش اصلی و ایراد اصلی آن‌ها چیز دیگریست و این اقدامات را گرچه لازم اما ناکافی و بیشتر نمایشی می‌دانند.

و اینجاست که باید پرسید آیا مسئولین شهری صدای زیر پوست شهر را اصلا می‌شنوند؟

پرسش‌هایی از قبیل؛

 برای «شهر خلاق» چه اقدامات خلاقی انجام شده که برای مردم منافع عینی داشته باشد؟

خواهرخوانندگی‌ رشت با دیگر شهرها خیلی هم خوب، اما چه برنامه‌ای برای توسعه این ارتباط وجود دارد و نتیجه‌اش چه؟

پس این ترافیک آزاردهنده و قفل شده شهر خلاصه چه خواهد شد؟

آیا طرح میثاق می‌تواند برای این بار آزاردهنده ترافیکی مرهمی باشد؟

برای رودخانه‌های ما که از وسط این شهر زیبا می‌گذرند چه اقداماتی شده است؟

مشکل زباله‌ و سراوان آیا تمام شد؟

در شهر چند هتل و مهمان‌پذیر جدید برای مسافران ساخته شده است؟

چرا پیاده راه فرهنگی زیبای رشت به جای ارتقاء به تدریج بی ‌نظم‌ شده و تردد خودروهای شخصی افزایش پیدا کرد؟ 

سرانه فضای سبز و آسفالت و چاله چوله‌ها بماند..

واقعا امیدواریم امسال و در روز رشت، شاهد گزارش‌‌هایی از اقدامات اساسیِ انجام شده یا در حال انجام، توسط شورانشینان و مدیران شهرداری رشت باشیم، تا حداقل انقدر حسرت دیگر کلانشهرها را نخوریم.