به گزارش حکایت گیلان | فیاض زاهد استاد تاریخ از لغو نشستی با موضوع کوروش کبیر و هویت ایرانی و تهدید و فشار میزبانان توسط حراست میراث فرهنگی خبر داد.

این روزنامه نگار در صفحه اینستاگرام خود نوشت؛

برگزار نمی شود!!

درستش این است که بنویسم اجازه برگزاری ندادند! نمی توانم درک کنم چرا حراست میراث فرهنگی اجازه برگزاری چنین نشستی را نمی دهد و میزبانان مراسم را زیر فشار و تهدید قرار داده است؟ زمانی که دکتر جواد حقشناس مرا برای سخن گفتن در باره نقش 

کوروش کبیر در ایجاد حس هویت ملی ایرانیان دعوت کرد از این ایده خوشم آمد. سالهاست ایده هویت فرهنگی و انسان ایرانی را دنبال کرده ام، لذا موضوعی بود که برایش حرفها داشتم. اینکه مبنا و بنیان هویت ملی و فرهنگی ما چیست؟ وقتی از #ایران سخن می گوییم، از چه بستر فرهنگی، تاریخی و اقلیمی و البته تمدنی سخن می رانیم. ایران امروز درگیر چه مولفه هایی از ساخت هویت جدید است؟ جایگاه زبان فارسی و مذهب شیعه در این میان چیست؟ سیاست فرهنگی پهلوی در برجسته سازی 

باستان گرایی به چه فرجامی منتهی شد؟ سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی در انکار هویت تاریخ باستانی موفق بوده یا نه؟ به این سوالات ‌و موضوعات دهها سوال دیگر می توان افزود. سالها پیش در کتاب "علل ظهور و گسترش زبان و ادب فارسی در عصر سامانی که با همکاری خانم کبری فخرآور نوشته بودم و انتشارات فرهنگیان به چاپ رساند، به بخشی از این دغدغه ها پرداخته بودم. حال در زمانه ای که از سویی بنیان هویت فرهنگی ایرانی در معرض تندباد خرافه گرایی، غالی گرایی و تعصب مذهبی از یک سو، وادادگی، غرب باوری افراطی، انکار هویت ایرانی-اسلامی از دیگر سو قرار دارد، چرا باید از سخن گفتن در باره کوروش و هویت ایرانی ترسید؟

در زمانه ای که میهن پرستی در حال رنگ باختن است و به شکلی انتزاعی گمان بسیاری آن است که می توان وطن را در گلدانی جاداد و‌رفت( که من با آن مخالفم)، چگونه متولیان نمی فهمند که بیش و پیش از هر زمان دیگری به ترجیح حس ایران دوستی نیازمندیم، مگر آنکه خدای ناکرده آن بانیان علقه ای بدین بوم و بر نداشته باشند و در ایده امت گرایی بی مبنا همه سان گرفتار آمده باشند!

از جواد حقشناس می خواهم که استوار به راهش ادامه دهد. معلوم است راهی که برگزیده درست و‌در راستای همان بنیان ایران عزیزمان است. این سرزمین از بسیاری تهاجم ها گذر کرده، از این کوته نگری ها نیز جان به سلامت خواهد برد.

اما سخنی هم با جناب ضرغامی دارم.خوب است اگر به جد به دنبال تقویت بنیادهای تکریم و تعظیم شعائر ملی و ‌‌اسلامی هستند، بیش از دیگران همت خود را صرف تقویت این آموزه های برشمرده شده کند و از زیردستان خود بخواهد به سیاست کشتیرانی میراث عمل کنند نه آنکه تیشه بر ریشه هویت ایرانی زنند.