اختصاصی  حکایت گیلان | مجید شمشیرکار: وضعیت نگران کننده تالاب انزلی که روزگاری جزء زیباترین پهنه‌های آبی جهان بوده است؛ از موضوعاتی به شمار می‌رود که کارشناسان، حامیان محیط زیست و اهالی رسانه در سال‌های اخیر بسیار به آن پرداخته‌‌اند.

اگرچه نمی‌توان نقش تغییرات طبیعی اقلیمی بر روی کره‌ی زمین را در وضعیت فعلی تالاب، انکار کرد اما کارشناسان دلایل مختلفی مانند عدم لایروبی و تصفیه رودها در بالادست، ورود فاضلاب‌ها به ویژه فاضلاب صنایع به تالاب و ساخت و ساز پل‌ها و اسکله‌های بندری بر روی دریای کاسپین را از مهم‌ترین عوامل به سرعت افتادن نابودی تالاب می‌دانند.

اهمیت این تالاب بی‌بدیل در مسائل زندگی گونه‌های نادر جانوری و گیاهی، جذب گردشگر، صیادی و سایر مسائل اقتصادی و زیبایی شناسی طبیعی بر کسی پوشیده نیست اما در حال حاضر دغدغه مردمی که در حاشیه تالاب انزلی زندگی می‌کنند صرفا مسائل فوق نیست. بلکه مسئله‌ مخاطراتی است که نابودی تالاب همراه خود به ارمغان خواهد آورد. بر اساس نقشه‌های هوایی و مشاهدات عینی ماه‌های اخیر، وضعیت انباشت رسوبات در نقاط مختلف تالاب به حدی است که تقریبا هیچ ظرفیتی برای ورود آبهای سطحی پس از باران‌های شدید باقی نمانده است.

چنین شرایطی می‌تواند برای پربارش‌ترین شهر کشور، یک زنگ خطر جدی و هشدار برای زندگی انسان‌ها باشد. خطر جاری شدن سیلاب در شهر انزلی و روستاهای حاشیه‌ی تالاب بیش از هرزمان دیگری، جان و مال مردم را تهدید می‌کند. چه بسا سرنوشتی هولناک‌تر از "سیل اخیر آستارا" در انتظار شهر انزلی و شهرها و روستاهای مجاور باشد.

لیکن وضعیت بغرنج تالاب انزلی، سالهاست تبدیل به دستاویزی برای مسئولین شهری، استانی و حتی کشوری شده است. اغلب صحبت از رایزنی برای دریافت بودجه‌های کلان نجات تالاب و پروژه‌های افسانه‌ای لایروبی می‌شود تا احساسات مردمی که زندگی‌شان به تالاب گره خورده است را تحریک نموده و در بزنگاه‌هایی مانند انتخابات‌ها از شرایط اسف‌بار تالاب، نمدی برای کلاه خود ببافند!

گویا مسئولین ذی‌ربط ترجیح می‌دهند به جای حل اساسی و ریشه‌ای مشکلات تالاب صرفا در امور سانتیمانتالیسم مانند جشنواره‌ها، جمع‌آوری امضاهای عمومی و... حضور یابند و پس از آن در سخنرانی‌های انتخاباتی خود وعده‌ پوچ نجات تالاب را دهند.

امید آن می‌رود که این‌بار و در چنین شرایط حساسی، مسئولین در کنار بهره‌های سیاسی که تالاب می‌تواند برایشان به همراه داشته باشد به فکر چاره‌اندیشی و برنامه‌ریزی برای رفع مخاطرات احتمالی باشند و علاج واقعه را پیش از وقوع نمایند زیرا پس از هشدارهای فعلی، دیگر هیچ توجیهی در مورد نابودی زندگی مردم از سمت مسئولین پذیرفته نخواهد شد