اختصاصی حکایت گیلان | حکم ابطال انتصاب معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور توسط دیوان عدالت اداری صادره شده است، ولی دولت زیربار آن نمی‌رود و میثم لطیفی به کار خود ادامه داده است. بدتر از ادامه کار میثم لطیفی، برخی استدلالات در توجیه این اقدام است. خبرگزاری ایرنا گزارشی منتشر کرده « چرا با حضور اعضای هیأت علمی در دولت روحانی مخالفت نشد؟» حتی با نعمت احمدی حقوقدان نزدیک به اصلاح طلبان هم گفتگو کرده و در این مساله آقای احمدی یک حقوقدان مطلع معرفی شده است. (اینجا بخوانید)

استفاده از کلمه دولت سابق به تکیه کلام رایج دولت سیزدهم تبدیل شده و هر اتفاقی را با آن می‌سنجند. اجناس گران می‌شود، می گویند در دولت سابق چند برابر گران شده بود. فیش حقوقی فلان مسئول منتشر می‌شود می‌گویند در دولت سابق هم چنین بود. حالا هم می‌گویند چون این موضوع در دولت سابق هم سابقه داشته پس قانونی است! مگر قرار نبود مثل دولت سابق نباشید؟

دولت سیزدهم فردی را بدون هیچگونه سابقه مدیریتی از یک دانشگاه غیرانتفاعی مطرح به نام امام صادق (ع) به عنوان رئیس سازمان اداری و استخدامی منصوب کرده که عهده‌دار وظایف رئیس‌جمهور در حوزهٔ اداری و استخدامی است. طوری از این انتصاب دفاع می‌کند که گویی اگر آقای لطیفی برود کار و بار همه می‌خوابد. یعنی در این مجموعه عریض و طویل دولت فردی پیدا نمی‌شد که فردی بدون سابقه را در آنجا گمارده اند و حتی رای دیوان عدالت اداری را هم قبول نمی‌کنند؟ 

به واقع اگر اسم دانشگاه امام صادق نبود و به طور مثال یک دانشگاه غیرانتفاعی گمنام بود، چنین انتصاباتی صورت می‌گرفت؟ با این وضعیت هرکسی یک دانشگاه غیرانتفاعی بزند و بداند کارمندش می‌تواند معاون رئیس جمهور هم شود. یک معاون حقوقی رئیس جمهوری هم  دارند که می‌گوید رئیس جمهور می‌تواند هرکس را منصوب کند! ( اینجا بخوانید)

تا  آنجا که همه می‌دانیم رابطه این دولت بسیار بهتر از دولت سابق با قوه قضائیه است.  این که حتی این واقعیت را هم می‌خواهند نادیده بگیرند به چه دلیلی است؟ خود آقای رئیسی در زمان انتخابات ریاست جمهوری منتقد به کار بردن متعدد دولت سابق توسط دولت روحانی بود ، حالا خودشان چرا تنها از این اصطلاح استفاده می‌کنند؟