اختصاصی حکایت گیلان |  ابوالفضل رضائی: بطور معمول مزایای جهانی یک اثر به تقویت و بهبود عواملی چون مشارکت علمی و عملی، سرمایه های اجتماعی، افتخار ملی، کمک های مالی و وام های مشخص، حفاظت از آثار، آموزش،باز زنده سازی و اصلاح شرایط موجود، گردشگری، دریافت کمک های بین المللی و وام های بلاعوض و مهمتر نقش برجسته دیپلماسی فرهنگی در جامع جهانی برشمرد.

۱_ ثبت اثر جهانی در واقع تبلیغ برای مقصد به حساب می آید و موجب تقویت ارتباطات فرهنگی و گردشگری و سرمایه‌گذاری در بخش های حمل و نقل جاده‌ای و ریلی ،هوایی، مراکز اقامتی و پذیرایی و صنایع تبدیلی میگردد و جامعه محلی سهم بسزایی در فضای بهبود اقتصادی به وجود آمده دست می یابد.
۲_ثبت یک اثر جهانی بنوعی برندیک آن مقصد و یا کشور محسوب می‌شود که با برنامه ریزی همه جانبه می‌توان به منافع بلند مدت دست یافت.
۳_ موجب تقویت اقتصادی در به کارگیری ظرفیت های موجود و با کارکردهای اجتماعی از جمله اشتغالزایی، نشاط اجتماعی و گسترش رفاه اجتماعی می شود.
با توجه به این نکته که روستای قاسم آباد چابکسر در بهمن ماه ۱۳۹۸ هنر چادر شب بافی ثبت جهانی شد و امروزه بعنوان روستای جهانی نام برده می شود چقدر توانسته از مزایای این جهانی شدن در وهله نخست خود اهالی منطقه و در ثانی مناطق نزدیک به آن نفع ببرند؟!
به نقل از مقام های محلی میراث فرهنگی بیش از ۶۰۰ نفر از زنان این روستا به هنر چادر شب بافی اشتغال دارند که بی تردید جای شگفتی و سوال است! حتما به کاربرد مفهوم حقوقی اشتغال پی برده ایم که صرف داشتن کارت هنرمندی مهارت چادر شب بافی و ساعت معینی به تولید این هنر در طول یک سال را. نمی‌توان از "اشتغال " و " فرصت شغلی پایدار"نام برد.
گفتنی ست روستای جهانی قاسم آباد در درون خود سرمایه ای چون ثبت ملی دوخت لباس محلی قاسم آبادی را هم دارد که در تاریخ ۱۴۰۰/۱۰/۲۱ در فهرست آثار فرهنگی ناملموس ثبت شده است.

مشاهدات نگارنده در روستای قاسم آباد نشان از نبود هرگونه سرمایه‌گذاری کلان در قالب بازارچه تولیدات و یا در دیگر اشکال مختلف می‌باشد.
در به ارتقای سطح آموزش این هنر که امروزه شهرت جهانی یافته است چه اقدام همگانی قابل توجه ای انجام شده است؟ چه قدر برای شناساندن آن اعم از تولیدات سمعی و بصری و ترویج آن از ظرفیت برون مرزی سازمان صداسیما و داخلی آن به خدمت گرفته شده است؟ چه امکانات زیرساختی برای شبکه تولیدکنندگان این هنر از سوی متولی تخصصی آن نهادینه و اجرایی شده است؟(مثل صندوق توسعه تولیدکنندگان فرش دستباف و یا..‌از این قبیل) یا چه بهره گیری از صنایع خلاق در این زمینه تاکنون صورت گرفته است ؟
بغیر از مرکز موزه مردم شناسی قاسم آباد و خانه خلاقیت و کارگاه صنایع دستی چادر شب بافی چه تشکل مردم نهادی بر محور فعالیت اهمیت روستای جهانی چادر شب بافی قاسم آباد تشویق و ترغیب عمومی شده است؟
خیلی از فرهنگ دوستان می پرسند ماهنامه ای به جهت فرهنگی و گردشگری که نشان‌دهنده و ترویج کننده میراث به یادگار مانده هنر ۲۰۰۰ ساله روستای جهانی قاسم آباد وجود دارد و یا نبود آن احساس نمی شود ؟ نقش میراث فرهنگی و نخبگان محلی در موارد فوق را به چالش کشیده اند!
بررسی میدانی حوزه جغرافیایی روستای جهانی قاسم آباد نشان دهنده کمبودهای عمرانی است از بعد بهداشت عمومی همچون مکان هایی سرویس توالت عمومی و فرنگی، استراحتگاه های بومی مخصوص گردشگران خارجی و داخلی با رویکرد بوم‌گردی، مرکز نمایشگاه دایمی محصولات چادرشب بافی و بافتنی های بومی از جمله لباس محلی قاسم آبادی که اگر بدان توجه نشود شاید در پیوست های حفاظت از جهانی ماندن به مشکل بر خواهد خورد!
سیمای ورودی و منظرهای رفت و آمد روستای جهانی قاسم آباد چقدر با رویکرد تبلیغی نام و اعتبار جهانی تبیین و تعیین شده است؟آیا بعد از سه سال آیا متولیان رسمی آن حوزه به موضوعات مطروحه اندیشیده اند یا فقط به یک جشنواره محلی دلخوش هستند؟!