اختصاصی حکایت گیلان | هرچند هنوز کشور رنگ انتخاباتی نگرفته و بسیاری از مردم عملکرد مجلس یازدهم را مورد نقد فراوان قرار می‌دهند که نسبت به مشکلات اصلی کشور دغدغه کمتری دارد و حواشی خود را به مسائل دیگر گذاشته اند، اما خود نمایندگان تکاپوهای انتخاباتی خود را آغاز کرده اند و بیشترشان قصد دارند بار دیگر در بهارستان باقی بمانند. هرچند میزان مشارکت تاثیر زیادی در حضور نمایندگان فعلی داشته و در انتخابات آتی هم خواهد داشت. اما بررسی های کلی نشان می‌دهد که اگر همین حالا انتخابات برگزار شود شاهد تغییرات فراوان در ترکیب مجلس دوازدهم خواهیم بود. 

در زیر این برخی نمایندگان گیلان که شانس چندانی برای حضور در مجلس آتی را ندارند را مورد بررسی قرار دادیم. 

سید علی آقازاده؛ سرداری که به درد دولت سیزدهم می‌خورد نه مجلس

هرچند آقازاده روابط خوبی با دولت فعلی دارد و این در برخی انتصابات و دفاعش از استانداری مشهود است، اما در مجلس چیز خاصی از او دیده نمی‌شود که به چشم بیاید. نه در در موافقت و نه مخالفت با طرح ها ولایحه نامی از او است و نه چندان در تذکرات و بحث‌های استانی! حضورش در کمیسیون امنیت ملی هم چیزی جزء نطق های کلی از او دیده نمی‌شود. آقازاده به واسطه آشنایی نسبی با رئیسی و دولت مستقر می‌تواند پستی در دولت به دست آورد، ولی برای مجلس خسته تر از آن به نظر می‌رسد که کسی را راضی نماید. حتی طرفداران خودش!

محمدرضا احمدی، نماینده ای که قرار بود دیپلمات باشد نه مایه تعجب!
شاید در دوره گذشته بسیاری فکر می‌کردند یک دیپلمات کارکشته در لیست اصولگرایان رشت قرار گرفته که او را از بقیه متمایز می‌کند. ولی تمایز احمدی بیشتر روی مسائلی است که بیشتر باعث تعجب است که این در برخی نطق‌ها و ژستها به وفور دیده می‌شود.. در نهایت هم که او و طرفدارانش در پاسخ به انتقادات گفته اند که احمدی خود را دیپلمات نمی داند. از زبان خارجه او تنها یک مصاحبه بیشتر طنز آمیز درباره ترامپ منتشر شده و برای همین در بحث سیاست خارجه چندان جدی گرفته ‌نمی‌شود. در کمیسیون آموزش هم مناظره اش با مجید حسینی عیار او را مشخص کرد که گویی آشنایی چندانی با مشکلات آموزش و پرورش ندارد.

احمد دنیامالی؛ او واقعا نماینده ای در سطح ملی بود؟
نماینده بندرانزلی خود را یک نماینده در سطح ملی ‌می‌داند، اما به واقع سطح انتظارات و نارضایتی‌ها آنچنان زیاد است که احتمال بازگشت امثال حسن خسته بند چندان دور از واقعیت نیست. دنیامالی در انتصابات مدیران از جمله منطقه آزاد نقش داشته ولی نیروهایی که به او منتسب هستند همیشه مشکلات خاص خود را دارند. البته یک رقیب جدی او مشارکت مردم انزلی در انتخابات است که به نظر می‌رسد بسیاری از کسانی که به امید تغییر به او روی آورده اند از کنارش دور شده اند. وضعیت نابسامان ملوان و اختلافات با مدیریت محبوب باشگاه هم مزید بر علت شده که کار نماینده نزدیک به قالیباف برای انتخاب مجدد سخت باشد.

خلیل بهروزی فر؛ کار سخت حاج خلیل با رقبای جدید و قدیمی!

نماینده فومن و شفت بعد از مدت‌ها کاندیداتوری و شکست بالاخره با اختلاف زیاد ناصر عاشوری را شکست داد و راهی بهارستان شد. اما فضای انتخابات در فومن وشفت با حضور افراد جدید کار او را سخت ‌تر از گذشته می‌کند و بعید است دیگر آن حمایت گذشته تکرار شود. البته هرچه بیشتر می‌گذرد مشخص می‌شود توانایی چانه زنی او هم بسیار پائین تر از آن است که چندان بتوان به او اتکا کرد. 

پرویز محمدنژاد؛ نماینده تک دوره ای دیگر در لنگرود!؟

نماینده لنگرود تلاش داشت بگوید آمده است مسیر متفاوتی از نماینده سابق لنگرود را دنبال کند. ولی مشخص است در سطح ملی خیلی ضعیف‌تر از او بوده است. محمدنژاد با اختلاف اندکی مقابل لاهوتی پیروز شد و حالا بعید است آن جمع گذشته دوباره کنارش جمع باشد. تجربه نمایندگان بیش از لاهوتی هم نشان می‌دهد که نمایندگان تک دوره ای در این شهرستان سابقه زیاد دارند.