حکایت گیلان | مهران فتاحی*

*دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان

تشکل های سیاسی دانشجویی در سطح کشور در حال نابودی هستند . این امر دلایل متفاوتی دارد اما سیاست تضعیف تشکل های سیاسی دانشجویی دهه هاست در دستور کار مسئولین کشور در سطح وزارت علوم قرار گرفته شده است.

با توجه به سخنان رهبری سیاسی بودن یعنی دانشجو از آنچه که در جهان و در کشور خودش می گذرد آگاه باشد .

اما برخی از بدست آمدن این بینش ترس وحشتناکی دارند همانطور که مشاهده کردند دانشجویان در یک دوره نقش موثری در پیروزی انتخابات داشتند. این قدرت بعد از مدتی تبدیل به تهدیدی برای برخی سیاسیون شد و سیاست تضعیف و نابودی را در صدر کار خود قرار دادند.

دلیل دیگر یاس و ناامیدی دانشجویان است .فضای کشور چه از نظر سیاسی چه فرهنگی ، اقتصادی ....چیزی جز ناامیدی به جامعه تزریق نمی کند. یقینا جامعه دانشجویی مستثنا از جامعه نمی باشد و این ناامیدی در بدنه دانشجویی موج می زند همین امر سبب نابودی تشکل های سیاسی شده است. مطالبات صنفی تبدیل به بزرگترین خواسته های دانشجویی شده است و این امر سبب خوشحالی کسانی که سیاست تضعیف تشکل های دانشجویی را خواستار بودند شده است . حتی به گونه ای شده وقتی تشکلی از دانشگاه در موضوعات صنفی ورود می کند احساس خطر می کنند.

متاسفانه وقتی در کشور اجازه تکثر به برخی از تشکل ها را نمی دهند و فقط به برخی از گروه های دانشجویی اجازه فعالیت می دهند عملا دانشجویان از این امر نامید می شوند. چون مشاهده می کنند تمام تلاش هایشان پوچ شده است. 

متاسفانه برخی احزاب از تضعیف تشکل ها سوء استفاده کرده و آن ها را زیر دست خود آورده اند تا بتوانند از وجود آن ها در داخل دانشگاه استفاده بکنند.
امروز حفظ استقلال تشکل دانشجویی تاوان سنگینی برای اعضای آن تشکل در پی دارد. این در حالی است که استقلال یکی از شعار های جمهوری اسلامی است.

امیدوارم روزی نرسد که تشکل های به معنای واقعی دانشجویی که تمام مسئولین آن با انتخاب دانشجویان در آن جایگاه قرار گرفته اند از دانشگاه حذف شوند زیرا همه ای ما بر این باوریم دانشگاه آخرین سنگر آزادی است و در داخل این سنگر باید دانشجویانی باشند که در دفاع از حق ملت مستضعف کوتاه نیاند.