حکایت گیلان | نوشین میربلوک:

در هر جامعه ای برخورداری از حقوق اجتماعی برابر خواسته ای به ظاهر معمول است اما هنوز در کشور ما زنان برای دستیابی به این مهم که جز ابتدایی ترین حقوق آنهاست ،درتلاشند و با چالش و سختی های زیادی مواجه هستند بطوریکه بواسطه نقش مادر وهمسری همیشه دراین مقیاس سنجیده شده اند و در نقش خود زن به‌عنوان یک جنس مستقل باهویت کاملا مختص خود کمتر مورد توجه قرار گرفته اند‌.

زنان بطور عادلانه ای بر اساس جایگاه و منزلتشان ارزیابی نمی‌شوند، بخشی از جامعه ما به سمت ساختار مردسالارانه، بخش دیگر به سمت حوزه فمینیست‌ها و بخشی نیز به سمت برابرگرایانه یا انسان‌گرایانه حرکت می‌کند، نگاه به زن در جامعه نباید همراه با تندروی باشد، بلکه باید نگاهی انسان محور باشد گاهی اینقدر این فشار ها خرد کننده و آسیب زا هستند که برخی از زنان گاهی حاضرند خودشان را به عنوان جنس دوم نگاه کنند و این باور ،عزت نفسشان را مسموم و بیمار میکند.

لازم است باتوجه به تغییر نگرش و برخی خواسته های البته معقول و قانونمند زنان امروز جامعه به سمتی برود که نگاه به عنوان جنس دوم را تغییر دهد، البته سالهاست در جامعه شاهد فعالیت‌های مؤثر زنان در حوزه‌های مختلف جامعه هستیم بطوریکه در تمامی عرصه ها کارنامه قابل دفاع و درخشانی دارند.

زندگی و زایش در گرو زنانی آزاده ،اندیشمند و با عزت نفس است. با راندن زنان به پستوی خانه و محدود کردن نقش آنها در دو طیف کلیشه ای همیشگی ادوار گذشته تاامروز که به شکل کاملا سنتی صرفا در قالب همسر و مادر خلاصه می‌شود ،تمدن ،فرهنگ ، مردان بزرگ و زنان آزاده نخواهیم داشت.