به گزارش حکایت گیلان | مهدی رضازاده شاعر نوپرداز متولد ۱۳۳۴ صومعه سرا بود و در طی سال‌های گذشته آثار متعددی در حوزه نقد ادبی و ۱۴ مجموعه شعر و داستان را به رشته تحریر درآورد.

در ادامه قطعه شعری از این شاعر گیلانی را بخوانید.

امید گریستن‌ام نبود

فقط شانه‌هایم در هق‌هقی مه‌آلود

تکان می‌خورد

بسان پس‌لرزه‌هایی

که قربانگاه عشق بود

این همه باران و تگرگ

چرا خیس نمی‌شوم؟

چه بارشی

زخم یک عشق کهنه را

تازه کرده‌ای
‌
نمی‌توانی

نه نمی‌شود این پرده‌های سیاه را پاره کنم

این جا در انبوه سوگواران

گیاه بی‌نام و تشنه‌ام

که باد خاکسترم را دیوانه‌وار می‌جود.