حکایت گیلان | مختار جباری

مفصل بندى یک شهر را میتوان در سه سطح تقسیم بندى کرد. این سه سطح عبارتنداز : ١- سطح زیر ساختى٢- سطح تحولى ٣- سطح توسعه اى
شهرها با عبور از سطح زیر ساختى وارد سطح تحولى میشوند. در سطح تحولى شهر درگیر مسایٔل زیرساختى نیست بلکه با انباشت سرمایه هاى مادى و سرمایه هاى انسانى ، وارد سطح تحولى میشود . در سطح تحولى کالبد شهر با رویکردهاى زیباشناختى ، رفاهى و مطلوبیت زیستى سامان مى یابد. در سطح توسعه اى ،شهر با عبور از سطح تحولى، مدل و ایده توسعه اى خود را مى یابد. این مدل باید مطابق عقبه تاریخى ، فرهنگى و هویتى شهر باشد و در عین حال انطباق با واقعیت هاى موجود شهر و شهروندان نیز داشته باشد. سبک زندگى مردمان رشت و شهرگردى مردم در این شهر بسیار تفاوت دارد با شهرهاى دیگر. مثلا مردم رشت عموماً شب را براى شهرگردى مى پسندند در حالى که در بسیارى از شهرهاى دیگر ، عموماً از ساعت ٩ شب به بعد شهر به خاموشى و تعطیلى میرود و مردم بیشتر در شب به شب نشینى در منازل هم روى میاورند. این یک واقعیت در سبک زندگى مردم رشت است و مدیریت شهرى مى بایست در ایده هاى توسعه اى شهر به این واقعیت اجتماعى توجه کند.

رشت شهرى که در دهه پنجاه جزو پنج شهر اول کشور در سه سطح زیرساختى، تحولى و توسعه اى بود . متاسفانه به دلیل نگاه فانتزى مرکز نشینان به گیلان و رشت نه نگاه استراتژیک به این استان و رفتارهاى منفعت طلبانه مدیریت شهرى و ناتوانى مدیریت عالى استان در چند دهه گذشته نه تنها از سطح زیرساختى عبور نکرده ایم بلکه انباشتى از مسائل زیرساختى نیز داریم . از شبکه برق رسانى شهر تا شبکه خیابانى و ترافیکى شهر ، از موضوع پسماند و انباشت زباله در سراوان که تبدیل به یک فاجعه انسانى و زیست محیطى شده است تا فروش زمین هاى روستایى و موج هجوم متمولین استان هاى دیگر براى داشتن یک خانه دوم در این شهر رها شده و ....
اگر این شهر شورانشینان دلسوزى داشت ، اگر شهردارهاى این شهر در قدو قواره رشت بودند اگر مدیریت عالى استان میدانست این شهر در یکصدسال گذشته کجاى تحولات تاریخى و مدنیت این کشور بوده است و چه نقشى در مواجهه با رویدادها و پدیده هاى مدرن داشته است ، آنگاه رشت همچنان جزو پنج شهر اول کشور باقى میماند. ولى افسوس که هر شوراى آمد هر شهردارى آمد و هر استاندارى آمد رشت یک پله و شاید چند پله عقب تر رفت.پدران ما شهرى خوب تحویل ما دادند شهرى در حد و اندازه خمامى زاده، آرسن میناسیان، ضیابرى، بهزاد، جکتاجى ، پوررضا، ناصر مسعودى ، شهید بیگلو، شهید قلى پور و .... و اکنون ما چه شهرى به آیندگان تحویل خواهیم داد !؟
کارى کردیم و کارى کردند که شرمنده گذشتگان و مدیون آیندگان باشیم!