محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در واکنش به اظهارات اخیر لیلاز مبنی بر حرکت به سمت دانش ساخت بمب اتمی گفت: شخصا صحبت های آقای لیلاز را دنبال نکرده‌ام، اما اگر این اظهارات جزء پرداخت های ذهنی او باشد باید بگویم الان نیروهای نظامی ایران هم به چنین نظریه ای قائل نیست. این نظرات یعنی کاتولیک تر شدن از پاپ.رویکرد مقامات کشورمان در موضوع پرونده هسته‌ای همواره رویکرد سیاسی بوده و نظامی‌گری اولین سخن رهبران ما نبوده است.

قدرت دفاعی می‌تواند ضامن برخی جهت‌گیری‌های سیاست خارجی کشور باشد، اما هیچ کشوری ابتدا با زبان زور سخن نمی گوید، بلکه دنبال گفت‌وگو و دیپلماسی می‌رود و اگر در دیپلماسی دچار بن بست شد می‌تواند به سراغ ظرفیت‌های دفاعی و نظامی برود. تا وقتی زبان سیاست ، برا بوده و کارایی دارد، هیچ فرد عاقلی توصیه نمیکند که دیپلماسی را کنار بگذاریم.

رضا نصری ، کارشناس ارشد حقوق و سیاست بین الملل نوشت :

پیمان وستفالی به جنگ ۳۰ ساله پایان داد و دیپلماسی مدرن را بنا کرد کنگره وین ۱۸۱۵ بعد از جنگ های ناپلئونی صد سال صلح برای اروپا به دنبال داشت

پروؤه اتحادیه اروپا ۷۰ سال قدرت های رقیب را به همکاری وادشته است ! آرامش از ایجاد نظام امنیت جمعی بومی منطقه ای می آید نه از تفنگ .

محسن امین‌زاده، فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به صحبت‌های سعید لیلاز، اقتصاددان گفت: در شرایطی که تندروها در تلاویو، واشنگتن و تهران،‌ آخرین تلاش‌هایشان را برای پیشگیری از توافق برجام دنبال می‌کنند،‌ سخنان دوست عزیزم سعید لیلاز درباره قدرت هسته‌ای ایران عجیب بود. سخنانی که با باور غالب اصلاح‌طلبان نیز در تعارض است.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب افزود: تصور امکان دستیابی به اقتدار اقتصادی در وضعیت تحریم جهانی هم هر روز بی‌اعتبارتر شده است. اما اگر سعید تصور می‌کند که بدون اقتدار اقتصادی مبتنی بر تعامل با جهان که پایه تجربه موفق همه پدیده‌های نو توسعه از جمله چین است و بدون قدرت نرم و دیپلماسی مقتدرانه و موثر و بدون خردمندی در حکمرانی، ملتی می‌تواند در زیر لوله توپ و موشک و کلاهک هسته‌ای به آرامش برسد باید راهی پیدا کنیم که سری به کره شمالی بزند.