اختصاصی حکایت گیلان | سید محمد شفیعی:

هر کشوری برای فعالیت در عرصه بین المللی نیازمند طراحی سیاست خارجی فعال و پویایی است. سیاست خارجی طراحی شده، به وسیله سیاست گزاران یک کشور در مقابل دولت ها یا عناصر بین المللی دیگر، برای رسیدن به اهداف ملی و تامین منافع ملی است. مفهوم منافع ملی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی دارای بار ارزشی است و چارچوبی است که سیاست خارجی کشور با توجه به آن رویه ها و ابزارها، خود را سازماندهی می کند.

با وقوع انقلاب اسلامی، سیاست خارجی کشور متاثر از اسلام و اصول اعتقادی آن به عنوان مبنای اصلی نظام حاضر شده است. بنابراین نسبت بین منافع ملی و مصالح اسلامی به موضوعی حیاتی برای جمهوری اسلامی بدل گردید که نوع تفسیر بین این دو مقوله گفتمان¬های مختلف سیاست خارجی جمهوری اسلامی را شکل داد. نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک دولت ناگزیر از توجه به منافع ملی است و در وظایف رفاه عمومی،رفاه اقتصادی و امنیت عمومی با تأکیدات ایدئولوژیک نیز روبه روست، در آموزه های دینی سخن از خدمت حکومت به عموم مردم فراوان رفته است.

با توجه به اینکه اهداف سیاست خارجی براساس منافع ملی اولویت بندی می شوند بنابر این بایستی منافع ملی را نیز اولویت بندی کرد. منافع ملی جمهوری اسلامی ایران ناشی از هویت و ماهیت جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است که در قالب اهداف ملی و فراملی سیاست خارجی اعمال می¬شود. لذا رفاه اقتصادی مردم به عنوان مهم ترین رکن منافع ملی باید در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نیز لحاظ گردد که نیازمند روابط خارجی خوب با سایر کشورهای جهان است.

چنانچه بیان گردید بقا و امنیت ملی و کسب و افزایش قدرت ملی نیازمند توسعه و رفاه اقتصادی و اعتبار و وجهه مثبت بین المللی است. برای رسیدن به رفاه اقتصادی، بازبینی در اهداف سیاست خارجی ج.ا.ا ضرورت دارد. منافع ملی زمانی جایگاه واقعی خود را در سیاست خارجی پیدا می¬کند که تجارت خارجی و داد و ستد با جهان افزایش یابد و نتیجه رشد و رفاع اقتصادی حاصل شود. ادامه تنش ها و خصومت ها با دیگر کشورها میتواند منافع ملی کشور را تحت تاثیر قرار دهد. پس نوع نگاه خارجی جمهوری اسلامی ایران وتلقی نظام سیاسی و دولت حاکم به مفهوم منافع ملی در هر مقطع زمانی تاثیر مهمی در جهت گیری های سیاست خارجی ایران داشته است.