به گزارش حکایت گیلان | مختار جباری فعال سیاسی و اجتماعی با انتشار اینستاگرامی فیلم موفقیت زهرا امیرابراهیمی در جشنواره کن نوشت: 

حدود شانزده سال پیش بود ، اومدم سمت سوارى هایى که در ترمینال غرب تهران به رشت میرند. دوتا شرکت معروف است یکى استقلال یکى هم آزادى. آدماى این دو شرکت هر کدوم بیرون دفتر شرکت داد میزدند ، یکى میگفت ؛ آزادى ، رشت و اون یکى دیگه هم میگفت استقلال ، رشت . یه نفر هم وسط اون دوتا که داد میزدند واستاده بود و مابین آزادى و استقلال گفتن شون میگفت زرشک! رفتم جلو دیدم واقعا داره زرشک میفروشه . حالا نمیدونم عمداً مابین فریاد اون دو نفر میگفت زرشک یا تصادفى اینجورى شده بود. کارى ندارم خلاصه ترجیح دادم سوار آزادى بشم. صندلى جلوى ماشین نشستم . چند دقیقه بعد یه آقاى میانسال که سر و وضعش نشون میداد آدم پولداریه عقب نشست و کرایه سه نفر را حساب کرد و راه افتادیم. همین که افتادیم توى اتوبان کرج همون آقایى که عقب نشسته بود گفت ؛ آقا مردم چرا اینجورى شدند!
من سرم توى کتابى بود که داشتم مى خوندم و خواستم توجهى به صحبت هاشون که کم کم داشت شکل میگرفت نکنم اما صحبت شون رفت سمتى که نتونستم توجه نکنم.
راننده گفت چطور مگه آقا؟
مرد نشسته در صندلى عقب شروع کرد به صحبت کردن ، خیلى دقیق و شمرده حرف میزد و گفت :
من مدیر یک کارخونه هستم دیروز توى کارخونه دیدم بین کارگرها و مهندس ها سى دى رد و بدل میشه . یکى از سرکارگرها را خواستم گفتم این سى دى چیه همه دارند رد و بدل میکنند.
سرکارگرم گفت ؛ آقاى مهندس !این فیلمه همون دختره در سریال نرگسه!
همون روزها یه مقام پلیس هم یه توى مصاحبه اش گفته بود این سى دى حدود چهار میلیارد تومان گردش مالى داشته ! حالا نمیدونم اون چهار میلیارد درسته یا نه چون اگه درست باشه یعنى ما همه ایرانى ها بیشتر از دوبار این سى دى رو رد و بدل کرده بودیم.

آدم فکر میکنه یه جورایى یه جامعه میخواست یه دختر را زنده بگور بکنه ، یه قتل دست جمعى ، یه تحقیر دست جمعى.

حالا همون دختر که همه مى خواستتد زنده بگورش بکنند ، برنده بهترین بازیگر جشنواره سینمایى کن شده. من اصلاً کارى به فیلمى که در آن بازى کرده ندارم و نمیدونم هم چى هست ، شاید فیلم خوبى باشه و شاید هم فیلم بدى باشه . اصلا کارى هم به جشنواره کن ندارم که چه جورى انتخاب میکنند و چرا انتخاب میکنند . براى من فقط و فقط اون جمله همون دختر زنده به گور شده در اینجا مهمه که وقتى رفت پشت تریبون گفت: خوشحالى و موفقیت براى من مفاهیم عمومى و جمعى هستند … بخشى از وجودم براى مردم ایران غمگینه … دل من با آبادانه….

شاید اصلا این جشنواره را و این بازیگر را اصلاً قبول نداشته باشید اما او که در این جامعه قربانى شد ، انتقام نگرفت ، رفت و رفت تا با افتخار دوباره نام ایران را ببرد. حالا صحبت هاى زهرا امیر ابراهیمى بذارید کنار صحبت هاى نماینده اى که چگونه از ارابه هاى مرگ در ایران حمایت میکنه.
کدام به بهشت خواهد رفت ؟ نمیدانم اما حتماً آن که ظلم کرد به بهشت نخواهد رفت….